Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/4729 E. 2015/7249 K. 26.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4729
KARAR NO : 2015/7249
KARAR TARİHİ : 26.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/94709
MAHKEMESİ : Turgutlu 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/01/2012
NUMARASI : 2010/436 (E) ve 2012/33 (K)
SUÇ : Hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma, güveni kötüye kullanma
SUÇ TARİHİ : 24/03/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık H.. C..’ün .. İli, .. İlçesinde faaliyet gösteren … Sanayi Sitesinde oto tamircisi olarak çalıştığı, katılan A.. P..’ın yöneticisi olduğu ve yine .. İlçesinde faaliyet gösteren .. Blok Anonim Şirketine ait .. plaka sayılı aracın damperinde meydana gelen arıza nedeniyle 22/03/2010 tarihinde tamir edilmek üzere sanık H..’ın çalıştığı işyerine bırakıldığı, adı geçen sanığın suç tarihi olan 24/03/2010 günü işyerini kapattığı sırada daha güvenli olacağı düşüncesi ile suça konu kamyonu işyeri komşusu olan tanık M.. B..’a ait dükkanını önüne park ettiği ve tanık M.. B..’ı da bu durumdan haberdar ettiği, tanık M..’in ertesi gün erken saatlerde tamir için bir arabanın geleceğini söylemesi üzerine sanık H..’ın kamyona ait kontak anahtarını da tanık M..’e ait işyerine bıraktığı, bilahare kalacak yeri olmadığı için geceleri tanık M..’e ait işyerinde yatmakta olan diğer sanık İ.. I..’nin aynı gün gece saat 22:00 civarında sanık H..’ın bıraktığı anahtarı bulunduğu yerden alarak katılana ait kamyonu kullanmaya başladığı, ancak adı geçen sanığın alkollü olması nedeniyle .. İlçesi .. Köyü civarında sevk ve idare ettiği aracın kontrolünü kaybettiği ve önce karşı yönden gelen bir araca daha sonra elektrik direğine çarparak çift taraflı yaralamalı ve maddi hasarlı bir kazanın meydana gelmesine sebebiyet verdiği, bu şekilde sanık H.. C..’ün üzerine atılı “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” suçunu, sanık İ.. I..’nin ise üzerine atılı “güveni kötüye kullanma” suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda;
1- Sanık H.. C.. hakkında “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” suçundan kurulan mahkûmiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a- Sanık H.. C..’e atfedilen “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” suçunun ancak kasten işlenebileceği, bu suçun taksirle işlenmesinin mümkün olmadığı, buna göre; bu suçun oluşabilmesi için suç failinin bir başkasına ait olup muhafaza edilmek veya belli bir şekilde kullanılmak için zilyetliği kendisine devredilen mal üzerinde bilerek ve isteyerek zilyetliğin devri amacı dışında tasarrufta bulunmasının ya da devir olgusunu inkar etmesinin gerektiği, bu bilgiler ışığında somut olayın koşulları değerlendirildiğinde; sanık H..’ın suça konu aracı işyeri komşusu olan tanık M.. B..’a ait işyerinin önüne bırakma sebebinin söz konusu aracın zilyetliğini adı geçen tanığa veya bir başkasına devretmek olmadığı, bilakis sanığın amacının geceleri tanık M..’e ait işyerinde kalmakta olan diğer sanık İ..’ın söz konusu araca göz kulak olmasını ve bu şekilde aracın daha güvenli bir şekilde muhafaza edilmesini sağlamak olduğu, buna göre somut olayda sanık H.. C.. hakkında unsurları itibariyle oluşmayan “hizmet nedeniyle güveni kötüye kullanma” suçundan dolayı beraat kararı verilmesinin gerektiği anlaşılmakla; yazılı şekilde dosya kapsamına ve oluşa uygun olmayan gerekçeyle mahkumiyet kararı verilmesi,
b- Kabule göre de;
Ayrıntıları Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19/06/2007 tarih ve 2007/10-108 Esas, 2007/152 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 30 gün olarak tayin edilmesi,
2- Sanık İ.. I.. hakkında “güveni kötüye kullanma” suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık savunmasına, katılan beyanına, tanık anlatımına ve tüm dosya kapsamında sanık İ..’ın diğer sanık H.. tarafından kalmakta olduğu işyerine bırakılan ve bu şekilde zilyetliği zımni olarak kendisine teslim edilmiş olan katılana ait kamyonun anahtarını bulunduğu yerden alarak, suça konu aracı kullanıp kaza yapması şeklindeki eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 155/1. maddesinde düzenlenen güveni kötüye kullanma suçunu oluşturduğu gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde beraat kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısının ve sanık H.. C..’ün temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.