Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/4640 E. 2015/7155 K. 25.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4640
KARAR NO : 2015/7155
KARAR TARİHİ : 25.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/87891
MAHKEMESİ : Adana 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 31/01/2012
NUMARASI : 2011/73 (E) ve 2012/37 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 08/12/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık B.. Z..’un B.. tesislerinde işçi olarak işe aldıracağı vaadi ile aldatıp, katılanlardan ayrı ayrı 2.000’er TL para aldığı, işe aldıramadığı gibi parayı da iade etmediği, bu şekilde haksız menfaat temin ettiği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın, katılan A..’ye iş vaad ederek 1.600 TL ve 400 TL haksız menfaat temin etmek şeklinde gerçekleşen eyleminde,bir suç işleme kararının icrası kapsamında değişik zamanlarda katılana karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen ve dairece düzeltilen husus dışındaki hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E.,2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 100 gün olarak tayin edilmesi,
2- Sanık hakkında belirlenen birim gün sayısının adli para cezasına dönüştürülmesinde uygulanan yasa maddesinin hükümde gösterilmeyerek CMK’nın 232/6 maddesine muhalefet edilmesi,
3- Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca, TCK’nın 53/1-b maddesindeki “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” yoksun bırakılma düzenlemesinin iptal edilmiş olması karşısında; bu husus,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında adli para cezalarına ilişkin bölüme TCK 52/2-4 maddesi uyarınca ibaresinin eklenmesi ile, hükümde “100 GÜN” ve “2.000.TL” terimlerinin çıkartılarak yerlerine, sırasıyla “5 GÜN” ve “100 TL” ibarelerinin eklenmesi ve TCK’nın 53/1. maddesinin (b) bendinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasında yer alan “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresinin tamamen çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 25.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.