Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/4507 E. 2015/7217 K. 26.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4507
KARAR NO : 2015/7217
KARAR TARİHİ : 26.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/79632
MAHKEMESİ : Konya 3. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/12/2011
NUMARASI : 2010/353 (E) ve 2011/450 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık, sahtecilik
SUÇ TARİHİ : 10/11/2007

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların, aralarında ticari ilişki bulunan şikayetçi M.. B..’dan satın aldıkları dorse karşılığında sahte oluşturdukları 10.11.2007 keşide tarihli ve 3.000 TL bedelli çeki şikayetçiye vermek suretiyle dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarını işlediklerinin iddia olunduğu olayda;
1-Sanıklar hakkında sahtecilik suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların, şikayetçi M.. B..’dan satın aldıkları dorse karşılığında sahte oluşturdukları 10.11.2007 keşide tarihli ve 3.000 TL bedelli çeki şikayetçiye verme şeklindeki eylemlerinin sahtecilik suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen ve Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanıklar hakkında dolandırıcılık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıkların suça konu çeki şikayetçiden daha önce satın aldıkları dorse borcuna karşılık verdiklerinden dolandırıcılık suçunun unsurları itibariyle oluşmadığından beraatleri yerine yazılı gerekçeyle mahkumiyetlerine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 26.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.