YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4359
KARAR NO : 2015/8341
KARAR TARİHİ : 17.12.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/103411
MAHKEMESİ : İstanbul 42. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 14/02/2012
NUMARASI : 2011/423 (E) ve 2012/71 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 11/06/2009
Dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Katılanın … plakalı aracını satmak istediği, sanıkların araca talip oldukları, sanık H…’ın F… İlçesi A… Caddesi’nde bulunan E… V….’a ait olup faaliyeti sona ermiş bulunan V… Elektrik LTD ŞTİ’nin işyerini kiralayarak burada havalandırma işi yaptığı halde kendisini bu şirketin sahibi, sanık F…i’yi de şirketin muhasebecisi olarak tanıtarak aracı sanık F…ye almak istediklerini söylediği, yapılan pazarlıkta peşin 16.000 TL’ye anlaştıkları, olay günü müştekiye 4500 TL nakit para verip geri kalan parayı da ellerindeki çekte problem çıktığı için bozdurup 1-2 gün içinde vereceklerini söyledikleri, katılanın bunu kabul etmemesi üzerine kalan para için güvence olarak bono düzenleyip verdikleri, katılanın da devir için sanık F…’ye vekaletname vererek aracı teslim ettiği, ertesi gün katılan kalan parayı almak üzere sanıkların işyerine gittiğinde işyerinin kapalı olduğunu gördüğü, sanıkları telefonla aradığı, kalan parayı ödeyeceklerini söyleyerek katılanı oyaladıkları, geri kalan paranın ödenmediği, böylece sanıkların kendilerini şirket sahibi ve şirket çalışanı gibi göstererek hileli davranışlarla haksız menfaat elde ettikleri anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıkların yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı doğrultusunda infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmekle beraber, maddenin (b) fıkrasında yer alan “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” şeklindeki ibarenin Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmesi nedeniyle yeniden değerlendirme zorunluluğu ve Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 60 gün olarak tayin edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nın 53/1. maddesinin (b) bendinin uygulanmasına ilişkin hüküm fıkrasında yer alan “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresi ile adli para cezasına ilişkin sırasıyla “60 GÜN”, “50 GÜN” ve “1.000 TL.” ibarelerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 GÜN”, “4 GÜN” ve “80 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.