YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/4193
KARAR NO : 2015/7875
KARAR TARİHİ : 09.12.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/81149
MAHKEMESİ : Malatya 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/10/2011
NUMARASI : 2011/293 (E) ve 2011/414 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 04/08/2010
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, kendisine ait dairesini satılığa çıkaran katılanı cep telefonu ile arayarak kendisini M.. Ş.. olarak tanıtıp, söz konusu daireyi satın almak istediğini söyleyerek katılan ile buluştuğu, evi Almanya’da yaşayan kardeşinin yatırım amacı ile alacağını, paranın da kardeşi tarafından havale yoluyla katılanın hesabına gönderileceğini söyleyerek, katılan ile sözde pazarlık yaparak ücret hususunda anlaştıktan sonra ertesi günü buluşmak üzere ayrıldıkları, sanığın ertesi gün katılanın yanına gelmeden önce, katılanı ankesörlü telefon ile arayarak, bu kez kendisini Malatya .. Bankası Şubesi’nde çalışan R.. olarak tanıttıktan sonra, hesabına 55.000 Euro paranın havale edildiğini, ancak bu parayı öğleden sonra çekebileceğini söyleyip bu duruma da katılanın inanmasını sağladıktan sonra, katılan ile buluştuğunda, babasının hastanede olduğunu ve tedavisi için acil olarak bir miktar paraya ihtiyacı olduğunu söyleyip katılandan 7000 TL para alarak yanından ayrıldığı ve bir daha geri dönmeyerek haksız menfaat temin ettiği, sanığın savunması, katılanın beyanı, teşhis tutanağı, kamera kayıtları ve tüm dosya kapsamından anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün olduğundan bozma nedeni yapılmamış olup,
Ayrıca Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun dairemizce de benimsenen 07.06.2011 tarih, 2011/88 esas, 2011/116 karar sayılı kararına göre, sanığın tekerrüre esas daha ağır cezaya ilişkin mahkumiyeti bulunmasına karşın daha az cezayı içeren hükümlülüğünün tekerrüre esas alınması, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 09/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.