YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3925
KARAR NO : 2015/6883
KARAR TARİHİ : 19.11.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/44465
MAHKEMESİ : Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/11/2011
NUMARASI : 2010/570 (E) ve 2011/839 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 10/07/2010
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, alışverişini bitirip pazaryerinin çıkışına yönelen katılanın telaş ve dalgınlığından yararlanarak katılanı bir süre takip edip daha sonra 20 TL düşürdüğünü söylediği, katılanın para düşürmediğini belirtmesine karşın bu konuda ısrarcı olduğu, akabinde “30 TL ver sana 50 TL getireyim” diye teklifte bulunduktan sonra katılandan aldığı 30 TL para ile olay yerinden uzaklaştığı, katılanın bir süre sanığı beklemesine karşın sanığın gelmediği anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 19.06.2007 tarih ve 2007/10-108 E., 2007/152 K. sayılı ilamında da belirtildiği gibi yasa koyucunun ayrıca adli para cezası öngördüğü suçlarda, hapis cezasının alt sınırdan tayini halinde mutlak surette adli para cezasının da alt sınırdan tayini gerektiği yönünde bir zorunluluk bulunmamakta ise de, yeterli ve yasal gerekçe gösterilmeksizin adli para cezasının alt sınırın üzerinde 12 gün olarak tayin edilmesi,
2-TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin sırasıyla “12 GÜN” ve “240 TL.” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, sırasıyla “5 GÜN”, ve “100 TL” ibarelerinin eklenmesi; yine, TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 19.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.