Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/3720 E. 2015/5859 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3720
KARAR NO : 2015/5859
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/61763

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : İstanbul 44. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/06/2011
NUMARASI : 2011/189 (E) ve 2011/845 (K)
SANIK : M.. D..
KATILAN : M.. Ç.., K.. Y.., Ş.. K..
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ: 17/03/2011

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan Ş.. K..’in internette iş bulmak için ilan verdiği, sanık M.. D..’nin bu ilanı gördüğü, telefonla ile iletişime geçerek 1976 dan beri Fransa’da inşaat işi ile uğraştığını, eleman ihtiyacını söyleyerek katılan Şükrü’yü İstanbula çağırdığı, katılan Şükrü’nün konuyu diğer katılan Mehmet’e de söylediği ve birlikte İstanbul’a giderek sanıkla buluştukları, sanığın katılanlar Mehmet ve Şükrü’ye ustalık belgesi olup olmadığını sorduğunu, olmadığını öğrenince kendisinin çıkartabileceğini ve kişi başına 230 TL masraf olacağını söylediği, daha sonra katılanların memleketlerine döndüğü, konuyu katılan K.. Y.. ile diğer şahıslar H. Y., S., H., H, K, Y., S. ve M. durumu anlattıkları, bu şahısların da F.da çalışmak için 230 TL masraf parası verdikleri, paraları toplayan katılanlar M.. Ç.. ve K.. Y..’nın toplam 2760,00 TL’yi sanığa verdikleri, ancak sanığın yurt dışında bir inşaat şirketinin bulunmadığı ve kendisinin de işsiz olduğu, bu şekilde sanığın katılanlarını yurt dışında kendi şirketine alacağı vaadi ile 230,00 TL masraf çıkacağı vaadiyle toplam 2.760,00 TL haksız menfaat edinmek suretiyle üzerine yüklediği suçu işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda, ikrar, katılan anlatımları, teşhis tutanağı ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında hüküm kurulurken TCK 157/1 maddesinde hapis cezası ile birlikte adli para cezasının da öngörüldüğü gözetilmeden yalnızca hapis cezasının uygulanması suretiyle eksik ceza tayini ve ayrıca adli sicil kaydına göre tekerrüre esas mahkumiyeti bulunan sanık hakkında TCK’nın 58. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejiminin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi hususları, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.