YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3717
KARAR NO : 2015/6131
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/48929
MAHKEMESİ : Kahramanmaraş 3. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/09/2011
NUMARASI : 2010/618 (E) ve 2011/571 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 09/08/2007
Dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Suç tarihinde katılan A..’ın kendisine ait ………………. plaka sayılı aracı satmak için A.. ili oto pazarına götürdüğü burada hakkında Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesi tarafından dolandırıcılık suçundan 2008/117 esas 2009/234 karar nolu 25/12/2009 tarihli kararı ile hapis cezası verilen ve bu mahkumiyet hükmü Yargıtay’ın 15 Ceza Dairesi tarafından onanan K.. D..’in, aracı almak için pazarlık yaptığı, katılan ve K.. D..’in aracın alım satımı konusunda anlaştıkları, K.. D..’in katılana kapora olarak 50 TL verdiği ve kendisini Kahramanmaraş ilinde postanede çalışan memur olarak tanıttığı, aracı Kahramanmaraş iline getirmesini istediği, aracı Kahramanmaraş merkezine getiren katılan ile birlikte yanlarında daha sonra dosyamızda soruşturması devam eden ve şüpheli Kamil ile aynı suç kastı altında ve iştirak halinde hareket ettiği anlaşılan sanık A.. A.. ile birlikte 7. Notere gittikleri araç alım satım işlemlerini noterde tamamladıkları, bu esnada K.. D..’in para bulmak bahanesi ile sağı solu aradığı, K.. D..’in para bulmak bahanesiyle aracı alarak uzaklaşmasına sanık A..’ın yanında kalması nedeniyle katılanın itiraz edemediği, dolayısıyla suç konusu aracın K..’e teslim edilmesine, sanık A..’ın katılanın yanında kalmasına dair eylemin etkili olduğu gerekçesiyle sanık A..’ın, K..’in dolandırıcılık eylemine iştirak ederek üzerine atılı suçu işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
TCK’nın 52/3. maddesi uyarınca adli para cezasının belirlenmesinde esas alınan tam gün sayısı ile bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktarın ayrı ayrı gösterilmesi gerekirken hükmolunan 100 gün para cezasının karşılığı olarak takdir edilen bir gün karşılığı miktarın gösterilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasından “100 gün karşılığı 2.000 TL adli para cezasıyla cezalandırılmasına ” terimlerinin tamamen çıkartılarak yerine, “Sanığa verilen gün para cezasının bir günü 5237 sayılı TCK nun 52/2 maddesi uyarınca sanığın ekonomik ve diğer şahsi halleri göz önüne alınarak takdiren 20 TL den hesap edilerek sanığın neticeten 4 yıl hapis ve 2.000 TL adli para cezası ile cezalandırılmasına,” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.