Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/3577 E. 2015/5860 K. 02.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3577
KARAR NO : 2015/5860
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 11 – 2011/411250
MAHKEMESİ : Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/03/2011
NUMARASI : 2009/1481 (E) ve 2011/200 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Temyiz isteminin reddine ilişkin 17.06.2011 tarihli ek kararda, kanun yoluna başvuru şekli, mercii, süre, sürenin ne zaman başlayacağı ve kanun yoluna başvurulmadığı takdirde hükmün kesinleşeceği belirtilmediğinden sanık tarafından 12.09.2011 tarihli dilekçe ek kararı temyiz dilekçesi kabul edilerek yapılan incelemede;
Mahkemece verilen 17.03.2011 tarihli karar sanığa, 05.04.2011 tarihinde Tebligat Kanunun 21. maddesine göre tebliğ edildiği, ancak tebligatta sanığın adreste bulunmama nedenini gösterilmediği ve bu nedenle usulüne uygun bulunmadığından 17.06.2011 tarihli temyiz isteminin reddine ilişkin ek karar kaldırılarak 17.03.2011 tarihli asıl karara ilişkin temyiz incelemesinde;
Olay tarihinde sanık İ.. C..’ın, şikayetçi S.. Ç..’a ait olan Telekom bayisine giderek telefon ve internet abonesi olduğu, karşılığında kendisine bir adet telsiz telefon ve modem verildiği, aynı gün sanık İhsan’ın kendisine verilen bu eşyaları sattığı, sözleşmede belirttiği adreslerde oturmadığı, bu şekilde sanığın telefon ve internet abonesi olacağı vaadinde bulunup, bir adet telsiz telefon ve modemi aldığı, verdiği adreslerde oturmadığı, bu şekilde sanığın dolandırıcılık suçunu işlediği iddia ve kabul edilen somut olayda, savunma, tanık anlatımları, şikayetçi beyanları ve tüm dosya kapsamına göre sanığın eyleminin dolandırıcılık suçunu oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.