Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/3477 E. 2015/6210 K. 05.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3477
KARAR NO : 2015/6210
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tebliğname No : 11 – 2012/108059
MAHKEMESİ : Şırnak Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/10/2011
NUMARASI : 2010/769 (E) ve 2011/357 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık, sahtecilik

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, katılandan satın aldığı araç karşılığında tümüyle sahte oluşturduğu suça konu çeki katılana vermek suretiyle dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarını işlediğinin iddia olunduğu olayda; katılandan satın aldığı araç karşılığında sahte oluşturduğu suça konu çeki katılana verip hileli ve aldatıcı hareketlerle katılanın zararına menfaat temin eden sanığın, sübut bulan eylemlerinin sahtecilik ve dolandırıcılık suçlarını oluşturduğuna yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik bulunmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
a- 5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f), (j) ve (k) bentlerinde belirtilen nitelikli hallerde suçtan elde edilen haksız menfaati belli ise; TCK’nın 52. madde hükmü de gözetilmek sureti ile haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde temel adli para cezası aynı Kanun’un 61. maddesi uyarınca gün olarak belirlenerek artırım ve indirimler gün üzerinden yapıldıktan sonra, ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı 52/2. madde hükmü gereğince 20-100 TL arasında takdir edilecek miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezasının belirlenmesi gerekirken doğrudan elde edilen haksız menfaatin iki katı esas alınmak suretiyle fazla ceza tayini,

b- 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 1. fıkrasının c bendinde yer alan haklardan, sadece kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlığa ait bir hizmetten bulunmaktan yoksun bırakılmaya ilişkin hak yoksunluğunun aynı maddenin 3. fıkrasına göre koşullu salıverilme tarihinden itibaren uygulanmayacağı gözetilmeden, alt soyu dışındaki kişileri de kapsayacak şekilde 53/1-c maddesi gereğince güvenlik tedbirlerinin uygulanmasına hükmedilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, dolandırıcılık ve sahtecilik suçlarından kurulan hüküm fıkralarındaki 5237 sayılı Kanun’un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün tamamen çıkartılıp yerlerine “5237 sayılı TCK’nın 53. maddenin 3. fıkrası uyarınca, 1. fıkranın c bendinde yer alan, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık haklarından koşullu salıverilme tarihine kadar, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaralerinin eklenmesi suretiyle ve dolandırıcılık suçundan kurulan hüküm fıkralarından sırasıyla “20.500,00 TL”, “17.083,00 TL” ibarelerinin çıkartılarak yerlerine sırasıyla “1025 gün”, “854 gün karşılığı 17.080,00 TL” ibarelerinin eklenmesi suretiyle diğer yönleri usül ve yasaya uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
05/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.