YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3389
KARAR NO : 2015/5881
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/21555

İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Dinar Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 20/09/2011
NUMARASI : 2011/100 (E) ve 2011/107 (K)
SANIK : Ç.. A..
KATILAN : İ.. K..
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ: 03/06/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Müşteki R.. K.. ve katılan İ.. K..’ın, Suudi Arabistan’da işçi olarak çalışırken sanık Ç.. A.. ile tanıştıkları, Ç.. A..’un şahısları arayarak İbrahim isimli bir arkadaşının annesinin ameliyat olacağını, bu nedenle paraya ihtiyacı olduğunu, verilen paraya karşılık arkadaşı İbrahim’in bulduğu altının kendilerine verileceğini söylediği, bunun üzerine katılan ve müştekinin, sanık Çetin ve açık kimlik bilgileri tespit edilemeyen İbrahim ile buluştukları, sanığın şahıslardan 15.000 TL ve 8.500 arabistan riyalini alarak altınları getireyim diyerek ortadan kaybolduğu anlaşıldığından, dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanığın aynı suçu tek bir eylemle katılan ve müştekiye yönelik işlemesi nedeniyle, hakkında TCK’nın 43/2. maddesi delaletiyle 43/1. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak ;
1)Denizli 2. Sulh Ceza Mahkemesinin 27/06/2008 tarih 2008/267 E. 2008/666 K. sayılı kesin nitelikteki ilamının tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,

2) TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanığın cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ilişkin bölümün hükümden çıkartılması; TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.