Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/3388 E. 2015/6059 K. 04.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3388
KARAR NO : 2015/6059
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/9801
MAHKEMESİ : Antalya 9. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/10/2011
NUMARASI : 2011/148 (E) ve 2011/509 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 01/04/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın mağdur A..C.. B..’un mağaza müdürü, diğer mağdur A.. E..’nın da kasiyer olarak çalıştığı alışveriş merkezine gelip, kendisini alışveriş merkezine yakın olan diş hastanesinde doktor olarak tanıttığı, hastanede bozuk para olduğunu, tümletmek istediğini söylemesi üzerine, bu hususta yardımcı olmak üzere görevlendirilen, A.. E..’nın sanığa 500 TL bütün parayı verdiği, sanığın, getireceğini söylediği bozuk parayı getirmediği olay yerinden kaybolduğu böylece mağdurları hileli yollarla kandırarak kendi lehine haksız kazanç sağladığı anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanık hakkında hükmedilen 200 gün karşılığı adli para cezasının, TCK’nın 52/2 madde hükmü gereğince 20 TL’den paraya çevrilmesinde sonuç adli para cezasının, 4.000 TL adli para cezası yerine 6.000 TL adli para cezası olarak fazla ceza tayini,
2-Sanık hakkinda mahkum olduğu hapis cezasının kanuni sonucu olarak hak yoksunluklarına hükmedilirken ,kanun maddelerinin sırasıyla TCK’nın 53/a,53/b,53/d,53/e,53/c şeklinde eksik yazılması suretiyle CMK 232/6 maddesine muhalefet edilmesi ve TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan;
1- Hüküm fıkrasından adli para cezasına ilişkin “6.000” ibaresi çıkartılıp, yerine “4.000” ibaresinin yazılmasına,
2-Hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerde sırasıyla “TCK 53/a,53/b,53/d,53/e,53/c” nin çıkartılıp yerlerine “TCK 53/1-a, 53/1-b, 53/1-d, 53/1-e, 53/1-c ” yazılmasına ve TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.