YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/3386
KARAR NO : 2015/6119
KARAR TARİHİ : 05.11.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/43614
MAHKEMESİ : Çorum 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/03/2011
NUMARASI : 2010/254 (E) ve 2011/124 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 20/11/2009
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklar H.. Ç.., M.. Ç.. ve M.. Ç..’ın, birlikte hareket ederek, düğünde kullanılan masa, sandalye ve yemek gereçleri kiralama işi yapan kişilerden, düğünleri olduğunu söyleyerek söz konusu gereçleri kiralayıp, sonrasında ise bu gereçleri satmak sureti ile kendilerine çıkar sağlama hususunda anlaştıkları, bu amaçla 20.11.2009 tarihinde katılan M.. Ş..’tan, 300’er adet kaşık ve çatal, 260 adet plastik sandalye, 23 adet masa, 2 adet projektör, 300 adet metal tabldot tabak ve 20 adet plastik sürahiyi kiraladıklarını söyleyerek aldıkları, 22.11.2009 tarihinde katılan A.. G..’ten, aynı şekilde 20 adet masa, 196 adet sandalye, 200 adet metal kaşık, 250 adet metal çatal, 160 adet tabldot çelik tabak ve 36 adet bakır tabağı kiraladıklarını söyleyerek aldıkları, 23.11.2009 tarihinde katılan B.. G..’den, aynı şekilde 31 adet masa, 200 adet sandalye, 300’er adet çatal ve kaşık, 60 adet salata tabağı ve 15 adet sürahiyi kiraladıklarını söyleyerek aldıkları, 25.11.2009 tarihinde katılan Ü.. D..’den, aynı şekilde 15 adet masa, 100 adet sandalye, 100’er adet kaşık ve çatal, 225 adet çelik tabldot tabak ve 10 adet plastik sürahi, 10 adet cam tuzluğu aldıkları, tüm katılanlara kiralama ücretinin çok küçük bir miktarını kaparo olarak verdikleri ve daha sonrasında aldıkları malzemeleri iade etmedikleri anlaşıldığından dolandırıcılık suçunun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık Halil ve M.. Ç.. müdafii ile sanık M.. Ç..’ın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık Halil ve M.. Ç.. müdafii ile sanık M.. Ç..’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükümlerin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarında yer alan TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılıp yerine, “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibarelerinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.