YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/2628
KARAR NO : 2015/3913
KARAR TARİHİ : 10.09.2015
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Mahkumiyet
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, birlikte yaşadığı … adına düzenlenmiş gerçek yeşil kart sağlık karnesinin 24.07.2006 tarihindeki vizesini sahte olarak 10 TL karşılığında yaptırarak …’ın hastanede tedavi olmasını sağlamak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediği iddiasıyla açılan kamu davasında;
…’ın yeşil kart sağlık-cüzdanı alma ve devam ettirme hakkını kaybettiğine dair dosyaya yansıyan bilgi veya belgenin bulunmadığı, 24/07/2006 tarihi itibariyle yasal yollardan başvurulması halinde vize işlemlerinin yapılması gerektiği, vize işlemleri için yeşilkart bürosunca herhangi bir ücret ve masraf gideri alınmadığı gibi sanık ile …’ın ret edilmiş bir başvurusunun olmadığı, buna göre sanığın sahte vize yaptırmak için bir nedeninin bulunmadığı, bu durumda sanık savunmasına itibar etmek gerektiği değerlendirilerek sanığın yüklenen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kabul ve uygulamaya göre de;
5237 sayılı TCK’nın 158. maddesinin 1. fıkrasının (e), (f) (j) ve (k) bentlerinde sayılan hallerde adli para cezasının tayininde eğer suçtan elde edilen haksız menfaat miktarı belli ise; o takdirde tespit olunacak temel gün, para cezası, suçtan elde olunan haksız menfaatin iki katından az olmayacak şekilde belirlenecek gün sayısı üzerinden arttırma ve eksiltmeler yapıldıktan sonra ortaya çıkacak sonuç gün sayısı ile bir gün karşılığı aynı Kanun’un 52. maddesi uyarınca, 20-100 TL arasında takdir olunacak miktarın çarpılması neticesinde sonuç adli para cezası belirlenecektir. Bu açıklama kapsamında sonuç adli para cezasının gün karşılığı belirlenmesi gerekirken, yazılı şekilde doğrudan haksız elde olunan menfaatin iki katı esas alınmak suretiyle karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 10/09/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.