YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20371
KARAR NO : 2016/209
KARAR TARİHİ : 13.01.2016

Esas No : 2015/20371
Karar No : 2016/209
Tebliğname No : KYB – 2015/313883

Mala zarar verme suçundan sanık Ramazan Çin’in, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 152/1-a-son, 168/1, 62 ve 52/2. maddeleri uyarınca 2.000,00 Türk lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına, hükmolunan cezaların aynı Kanun’un 58/6-7-8. maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, sanığın anılan Kanun’un 53. maddesi gereğince cezasının infazı tamamlanıncaya kadar 53/1-a,b,d ve e bentlerindeki hakları, koşullu salıverilmeye kadar 53/1-c bendindeki hakları kullanmaktan yoksun bırakılmasına dair İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/12/2011 tarihli ve 2010/186 esas, 2011/637 sayılı karar aleyhine Yüksek Adalet Bakanlığınca verilen 08/09/2015 Gün ve 18346/58953 sayılı kanun yararına bozma talebine dayanılarak dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 06/10/2015 gün ve 2015/313883 sayılı yazısıyla dairemize gönderilmekle okundu.
Kanun yararına bozma isteminde;
1- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 53/1. maddesine göre, kişinin kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hapis cezasına mahkûmiyetinin kanuni sonucu olarak maddede yer alan hak yoksunluklarına karar verilebileceği, para cezasına mahkum olan sanık hakkında ise hak yoksunluğuna karar verilemeyeceği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde,
2- Sanık hakkında hükmolunan adli para cezasının aynı Kanun’un 58/6-7-8. maddeleri gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 58, 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanun’un 106 ve 108. maddeleri birlikte değerlendirildiğinde, adlî para cezalarının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine imkân sağlayan bir düzenleme bulunmadığı gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmasında, isabet görülmediğinden 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi uyarınca anılan kararın bozulması lüzumu kanun yararına bozma talebine dayanılarak ihbar olunmuştur.
GEREĞİ DÜŞÜNÜLDÜ:
Kanun yararına bozmaya atfen düzenlenen ihbarnamedeki düşünceler yerinde görüldüğünden İstanbul 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 28/12/2011 tarihli ve 2010/186 Esas, 2011/637 Karar sayılı kararının 5271 sayılı CMK’nın 309. maddesi geerğince BOZULMASINA, aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendinin verdiği yetkiye dayanılarak bozma nedenine göre, hükümde yer alan 5237 sayılı TCK’nın 53. ve 58. maddelerine ilişkin uygulamaların kaldırılması suretiyle hükmün DÜZELTİLMESİNE, hükümdeki diğer kısımların aynen bırakılmasına, infazın bu şekilde yapılmasına, 13/01/2016 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.