Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/20300 E. 2015/7457 K. 01.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/20300
KARAR NO : 2015/7457
KARAR TARİHİ : 01.12.2015

Tebliğname No : 6 – 2013/163819
MAHKEMESİ : Doğubayazıt 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/12/2012
NUMARASI : 2010/478 (E) ve 2012/1024 (K)
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme, nitelikli hırsızlık
SUÇ TARİHİ : 11/03/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocukların T.. M..’ne ait yerin altından geçen telefon kablolarını kesmek suretiyle aldıkları ve bu şekilde mala zarar verme ve hırsızlık suçlarını işledikleri iddia ve kabul olunan somut olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, suça sürüklenen çocuklar müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Suça sürüklenen çocukların T.. M..ne ait telefon kablolarını kesip götürmelerinden ibaret eylemlerinin Yargıtay Ceza Genel Kurulunun dairemizce de benimsenen 30.10.2014 tarih, 2014/40-453 sayılı kararı da nazara alınarak değerlendirildiğinde; bir bütün halinde hırsızlık suçunu oluşturacağı, hükmedilecek cezanın teşdiden tayini hususu da gözetilerek sanıkların hukuki durumlarının buna göre belirlenmesi gerektiği gözetilmeden, değerlendirilmede yanılgıya düşülerek her iki suçtan ayrı ayrı yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Daha önceden hapis cezasına mahkum edilmemiş olan suça sürüklenen çocukların, 5237 sayılı TCK’nın 50/3 maddesine göre mahkûm edildikleri bir yıl veya daha az süreli hapis cezasının zorunlu olarak aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrileceğine ilişkin emredici hükmün gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürükelenen çocuk müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/12/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.