YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/19534
KARAR NO : 2016/205
KARAR TARİHİ : 13.01.2016
Tebliğname No : 15 – 2015/309894
MAHKEMESİ : Sivas 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/09/2014
EK KARAR TARİHİ : 07/07/2015
NUMARASI : 2010/518 (E) ve 2014/346 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık
SUÇ TARİHİ : 31/10/2008
Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın 16/01/2011 tarihli sorgusunda beyan ettiği adresi olan Z. H. Mahallesi 1. sokak No:45/A S./İstanbul adresine tebligat çıkarılmadan mernis adresi olarak görünen Z. H. Mahallesi 1.. sokak No:35/A S./İstanbul adresine tebligat çıkarılmasının usule aykırı olması nedeniyle sanığın temyiz isteminin öğrenme üzerine ve süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın, kendisini pazarlamacı olarak tanıtıp vitrifiye malzemeleri satan katılana ait malları Sivas’ta bulduğu müşterilere satabileceklerini söyleyerek ikna ettikten sonra katılanın Bartın’dan yüklediği mallarla birlikte Sivas’a gidip sanıkla buluştuğu, sanığın Sivas ili ve ilçelerinde bulduğu müşterilere söz konusu malları satıp paraları teslim almasına rağmen akşam birlikte kaldıkları otelde alacak borç hesabı yapacakları sırada sanığın katılanın dalgınlığından yararlanarak kaçmak suretiyle üzerine atılı dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık, tanık ve katılan beyanları ile tüm dosya kapsamına göre mahkemenin mahkumiyet kararına ilişkin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında belirlenen temel gün adli para cezasının, para cezasına çevrilmesi sırasında uygulanan kanun maddesi olan TCK’nın 52/2. maddesinin gösterilmemesi ve Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararı uyarınca, TCK’nın 53/1-b maddesindeki “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” yoksun bırakılma düzenlemesinin iptal edilmiş olması karşısında; bu hususlar,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, TCK’nın 53/1. maddesinin (b) bendinin uygulanmasına ilişkin kısımda yer alan “ve diğer siyasi hakları kullanmaktan” ibaresinin tamamen çıkartılması ve yine hükmün ilgili kısmına “TCK’nın 52/2” ibaresinin yazılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.