YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18913
KARAR NO : 2015/5853
KARAR TARİHİ : 02.11.2015
Tebliğname No15 – 2015/297901
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Söke 2. Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 25/05/2015
NUMARASI : 2014/172 (E) ve 2015/102 (K)
SANIKLAR : M.. Ç.., S.. Ç..
KATILANLAR N.. P.., H.. P..
SUÇ : Nitelikli dolandırıcılık, silahla tehdit
SUÇ TARİHİ: 16/06/2009
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Fikir ve eylem birliği içerisinde hareket eden ve kendilerini farklı isimle tanıtan sanıkların, konuşma ve duyma engelleri bulunan katılanlar ile iletişime geçip arkadaş olduktan sonra Didim’de ev fiyatlarının çok uygun olduğunu söyleyerek katılanların S.. bulunan evlerini satmalarını sağladıkları, sattıkları evden elde ettikleri parayı banka hesaplarına yatıran katılanlara, söz konusu paranın vaadeli hesaba yatırılması halinde faiz geliri getireceğine dair yalan söyleyerek bu duruma inanan katılan N.. P..’i bankaya götürdükleri, konuşma ve duyma engeli olması nedeniyle bankada hangi işlemlerin yapıldığını algılayamayan katılan N.. P..’in, sanıkların hileli davranışlarının etkisiyle kendisine ait parayı vadeli hesaba aktardığını zannedip, 45.000 TL parasını EFT yoluyla sanık S.. Ç..’ın hesabına havale ettiği, sanıkların bu şekilde haksız menfaat temin ettikleri, belli bir süre sonra durumdan şüphelenen katılanların bankaya gittiklerinde gerçek durumu öğrendikleri, katılan N.. P..’in, parasını geri alabilmek amacıyla sanık M.. Ç..’ın ikametine gittiğinde ise sanık M.. Ç..’ın, tanık anlatımları ile de doğrulandığı üzere, elindeki bıçak ile katılan N.. P..’i tehdit etmek suretiyle; ayrıca tehdit suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 08.04.2008 gün ve 57/74 sayılı kararında belirtildiği gibi, 5237 sayılı Kanun’un 58. maddesi uyarınca kişinin mükerrir sayılması için hükmün kesinleşmesinden sonra ikinci suçun 01.06.2005 tarihinden sonra işlenmesi yeterli olup, ilk suçun 1 Haziran 2005 tarihinden önce veya sonra işlenmesinin herhangi bir önemi bulunmadığından yasal olmayan gerekçe ile sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine ilişkin tebliğnamedeki düzeltilerek onama isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
1- Sanık M.. Ç.. hakkında silahla tehdit suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın, bu şekilde gerçekleştirdiği sabit görülen eyleminin silahla tehdit suçunu oluşturduğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2- Sanıklar haklarında nitelikli dolandırıcılık suçundan verilen mahkumiyet hükümlerine yönelik yapılan temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Somut olayda; konuşma ve duyma engelleri bulunmadığı ve bu nedenle de algılama yeteneklerinin olmadığı kabul edilen katılanların, kendilerine yönelen dolandırıcılık suçuna ilişkin algılama yeteneklerinin olup olmadığı hususunda sağlık kurulu raporunun aldırılmasından sonra katılanların algılama yeteneklerinin zayıf olduğunun tespiti halinde eylemin 5237 sayılı TCK’nın 158/1.c maddesinde düzenlenen nitelikli dolandırıcılık suçunu oluşturacağı aksi halde ise anlatılan eylemin basit dolandırıcılık suçunu oluşturacağı ve sanıkların bu suçtan mahkumiyetlerine karar verilmesi gerektiği gözetilmeden eksik inceleme sonucunda ve suç vasfında yanılgıya düşülerek yazılı şekilde hükümlerin kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.