Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/18793 E. 2015/7414 K. 01.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18793
KARAR NO : 2015/7414
KARAR TARİHİ : 01.12.2015

Tebliğname No : 15 – 2014/6986
MAHKEMESİ : Ömerli Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/11/2013
NUMARASI : 2013/11 (E) ve 2013/112 (K)
SUÇ : Mala zarar verme
SUÇ TARİHİ : 26/01/2013

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suça sürüklenen çocuğun katılana ait petrol istasyonunun camını taş ile kırıp söz konusu suçu işlediği, tüm dosya kapsamı ile sabit olduğundan mahkemenin mahkumiyete dair kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin tahkikat neticelerine uygun olarak tecelli eden kanaat ve takdirine, tetkik olunan dosya içeriğine göre o yer Cumhuriyet savcısının ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1)Fiili işlediği tarihte onsekiz yaşını doldurmamış olan ve dosya içerisinde bulunan sabıka kaydına göre hapis cezasına mahkum olmadığı anlaşılan suça sürüklenen çocuk hakkında kısa süreli hapis cezasının, TCK’nın 50/3 maddesi uyarınca aynı maddenin birinci fıkrasında yazılı seçenek yaptırımlardan birine çevrilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
2)5271 sayılı CMK gereğince baro tarafından görevlendirilen müdafiye Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinden ayrık olarak “Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Görevlendirilen Müdafii ve Vekillere Yapılacak Ödemelere İlişkin Tarife” gereğince Adalet Bakanlığı bütçesinden ödenecek meblâğ yargılama giderlerinden olmayıp Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c. maddesi uyarınca, suça sürüklenen çocukların adaletin selameti gerektiriyorsa mahkemece görevlendirilecek bir avukatın yardımından “para ödemeksizin” yararlanabilmeleri hakları bulunduğu gözetilmeden, zorunlu müdafiye ödenen ücretin yargılama gideri olarak suça sürüklenen çocuğa yükletilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, o yer Cumhuriyet savcısı ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 01/12/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.