Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/18605 E. 2016/359 K. 18.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/18605
KARAR NO : 2016/359
KARAR TARİHİ : 18.01.2016

Tebliğname No : 4 – 2011/227439
MAHKEMESİ : Bursa 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/03/2011
NUMARASI : 2010/422 (E) ve 2011/243 (K)
SANIK : G.. Ö..
SUÇ : Eşe karşı kasten yaralama, hakaret, tehdit, mala zarar verme, gündüz vakti konut dokunulmazlığının ihlali
SUÇ TARİHİ : 27/02/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1)Mağdur Canan’ın temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Mağdur Canan’ın 28/03/2011 tarihli dilekçe ile şikayetinden vazgeçtiğini beyan etmesi karşısında, CMK’nın 234. maddesi uyarınca davaya katılma ve buna bağlı olarak kanun yoluna başvurma hakkının ortadan kalktığı nazara alınarak, temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesine istinaden uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
2)Sanığın kendisi hakkındaki mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanığın aynı zamanda eşi olan mağdur Kevser ile önceden tartıştıkları ve olay günü, Kevser’in, kızkardeşi olan diğer mağdur Canan’ın evinde bulunduğu sırada eve gelen sanığın eve Canan’ın rızası dışında girerek Canan’a hakaret ettiği ve Kevser’e tokat atarak evdeki camı kırdığı iddia edilen olayda,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a)Canan’a yönelik hakaret, gündüz vakti konut dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçları açısından şikayetçi Canan’ın hükümden sonra verdiği 17/03/2011 tarihli dilekçe ile sanık hakkında şikayetinden vazgeçmiş olup, söz konusu suçların şikayete tabi olduğu göz önüne alınarak, TCK’nın 73/6 maddesi gereğince sanığın kendisi hakkındaki şikayetten vazgeçmeyi kabul edip etmediği hususunda beyanı alınarak sonucuna göre şikayetten vazgeçme kapsamında sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesi gerektiği halde yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
b)Canan’a yönelik tehdit suçu açısından; 5271 sayılı CMK’nın 225. maddesi uyarınca hükmün konusu, duruşmanın neticesine göre iddianamede gösterilen fiilden ibaret olup, Canan’a yönelik tehdit suçunun işlendiğine dair açılmış bir dava bulunmadığı gözetilmeden, sanık hakkında müsnet suçtan yargılamay devamla hüküm kurulması,
C)Kevser’e yönelik kasten yaralama suçu açısından sanığın daha önce kasıtlı bir suç işlediği gerekçesiyle CMK’nın 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ve TCK’nın 51. maddesi gereği verilen mahkumiyetinin ertelenmesine karar verilmemiş ise de; sanığın karar tarihi itibariyle adil sicil kaydında bulunan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararlarından ibaret ilamlarının, sonradan işlenen kasıtlı suçtan verilen hürriyeti bağlayıcı cezanın açıklanmasının geri bırakılmasına ve ertelenmesine engel oluşturmaması karşısında; yasal ve yeterli olmayan gerekçe ile hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına yer olmadığına ve hükmün ertelenmesine yer olmadığına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin bu nedenlerle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 18/01/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.