Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/15894 E. 2016/477 K. 21.01.2016 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15894
KARAR NO : 2016/477
KARAR TARİHİ : 21.01.2016

Tebliğname No : 15 – 2013/197468
MAHKEMESİ : Kargı Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 16/04/2013
NUMARASI : 2012/80 (E) ve 2013/61 (K)
SUÇ : Yakarak mala zarar verme
SUÇ TARİHİ : 28/10/2012

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın olay günü N.. D..a ait 19 RC 088 plaka sayılı araç ile Aldulkadir ve K.G. babalarından miras yoluyla kalan 19 AD 233 plaka sayılı araçları yaktığı, akabinde kolluk tarafından yakalanarak hakkındaki yasal işlemler tamamlanıp salıverilmesinin akabinde tekrardan 19 AD 233 plaka sayılı aracın yanına gelerek yakmak istediği sırada K.G. tarafından engellendiği, sanığın bu şekilde üzerine atılı yakarak mala zarar verme ve yakarak mala zarar vermeye teşebbüs suçlarını işlediği iddia edilen somut olayda;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Sanığın, K.G. karşı bir suç işleme kararının icrası kapsamında aynı gün içerisinde katılana karşı aynı suçu birden fazla işlemesi nedeniyle TCK’nın 43/1. maddesi uyarınca zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği gözetilmeden iki ayrı suç olarak kabulü ile yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Yine her iki katılana karşı eyleminde, TCK’nın 152/2-a-son maddesinde yer alan “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” fıkrasındaki “iki” ibaresinin, hükümden sonra, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle “bir” şeklinde değiştirilmiş olmakla mahkemece bu hususta yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması
3- TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 21/01/2016 tarihinde oybirliği ile karar verildi.