YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15347
KARAR NO : 2015/8116
KARAR TARİHİ : 15.12.2015
Tebliğname No : 15 – 2013/118084
MAHKEMESİ : Burhaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 05/02/2013
NUMARASI : 2012/463 (E) ve 2013/47 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, nitelikli mala zarar verme
SUÇ TARİHİ : 22/06/2011
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya arasında beyanı olan emlakçı E… H…’nun sanığa satın almış olduğu yeri gösterdiği yönündeki beyanı dikkate alındığında sanığın suç işleme kastının bulunduğuna dair delil olmadığına ilişkin tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiştir.
Katılanın miras yoluyla intikal eden B… İlçesi Mahkeme Mahallesi H… caddesi 100 ada… numaralı parselde kerpiç evinin bulunduğu, sanığın da hemen yan tarafında bulunan 100 ada 3 numaralı parseldeki evi satın aldığı, sanığın yeni ev inşa etmek için belediyeden yıkım izni alarak yıkıma başladığı sırada katılanın hissesinin bulunduğu eve de zarar verildiği ve dut ağacının kesildiği, bu suretle sanığın mala zarar verme ve nitelikli olarak mala zarar verme suçlarını işlediği anlaşıldığından mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
a- Sanığın, katılana karşı aynı eylemi ile birden fazla suçun oluşmasına sebebiyet vermesi nedeniyle TCK’nın 44. maddesi gereğince bu suçlardan en ağır cezayı gerektiren suçtan dolayı cezalandırılması yoluna gidilmesi gerekirken eylemleri ayrı ayrı değerlendirilerek iki kere cezalandırılması yoluna gidilmesi,
b- Kabule göre de; TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının uygulanması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 15/12/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.