YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15224
KARAR NO : 2015/7399
KARAR TARİHİ : 01.12.2015
Tebliğname No : 15 – 2013/94534
MAHKEMESİ : Kocaeli 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/12/2012
NUMARASI : 2011/113 (E) ve 2012/1142 (K)
SUÇ : Görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme, hakaret
SUÇ TARİHİ : 16/01/2011
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık H.. Ç.. suç tarihinde dinlenme tesislerinde park halindeki araçtan inip çevreye rahatsızlık verdiği sırada görevli polis memurları olan müştekilerin olay yerine geldiği, müştekilerce araç sürücüsünden evrakların istendiği, bu esnada sanık H.. Ç.. müştekilerin elindeki evrakı alıp “bize ceza yazacak polisin a.. k..rım” biçiminde söz sarf ettiği, ardından sanıklar H.. Ç.. ve E.. G.. müştekileri basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek nitelikte yaraladığı ayrıca sanık polis merkezinde bulunduğu sırada elindeki kelepçeyi bahane ederek duvara monteli olan aynaya kafa atmak suretiyle zarar verdiği, bu suretle sanık E.. G..’in görevi yaptırmamak için direnme ile sanık H.. Ç..’ın görevi yaptırmamak için direnme, kamu malına zarar verme ve hakaret suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
Sanık E.. G.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan verilen mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede;
Sanığa 04/02/2013 tarihinde usulüne uygun olarak tebliğ olunan mahkumiyet hükmüne yönelik, sanığın yasal süresi geçtikten sonra yaptığı, 12/02/2013 tarihli temyiz başvurusunun, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
1-Sanık H.. Ç.. hakkında hakaret suçundan verilen mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelenmesinde;
TCK’nın 53/1. maddesinde düzenlenen ve dairece düzeltilen husus dışındaki hak yoksunluklarının uygulanması bakımından, Anayasa Mahkemesi’nin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih, 2014/140 E, 2015/85 sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Hakaret suçu aleni bir yer olan dinlenme tesisleri park alanında işlenmesine rağmen, TCK’nın 125/4. maddesi uygulanmamış ise de karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2-Sanık H.. Ç.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarından verilen mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelenmesinde;
Görevi yaptırmamak için direnme eyleminin birden fazla kamu görevlisine karşı birden fazla kişi ile gerçekleştirilmesi karşısında, TCK’nın 265/3. maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmemiş ise de karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığa sonuç olarak adli para cezaları verildiğinden, sanığın tekerrüre esas alınan Ümraniye 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 17/01/2008 tarihli ve 2006/469 esas, 2008/3 sayılı kararı ile verilen 1 yıl 1 ay 10 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nin 58, 5275 sayılı Kanun’un 106. ve 108. maddeleri uyarınca, sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususların aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, sanık hakkındaki görevi yaptırmamak için direnme ve kamu malına zarar verme suçlarına ait hükümlerde yer alan tekerrüre ilişkin bölümlerin hükümlerden çıkartılması suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 01/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.