YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/15005
KARAR NO : 2015/5986
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 4 – 2013/22027
MAHKEMESİ : Konya 6. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/09/2012
NUMARASI : 2012/345 (E) ve 2012/1315 (K)
SUÇ : Tehdit, mala zarar verme
SUÇ TARİHİ : 16/02/2012
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın aralarındaki boşanma davası devam eşi olan katılanı “Konya’ yı terk et, yoksa seni öldürürüm” diyerek tehdit ettiği, katılanın aracının dikiz aynalarını kırmak suretiyle zarar verdiği iddia olunun olayda;
1- Tehdit suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Katılanın aşamalardaki istikrarlı beyanları, tanık anlatımı ve diğer deliller nazara alındığında sanığın katılanı ölümle tehdit ettiği anlaşıldığından suçun oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak ;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine; ancak
a) Dosya kapsamı itibariyle suç tarihinde resmi olarak evli olan katılan ve sanık arasında boşanma davasının devam ettiğinin anlaşılması karşısında; gerçeğin kuşkuya yer bırakmayacak şekilde tespiti bakımından; katılan ve sanık arasındaki boşanma davasında haklarında ayrılık kararı verilip verilmediğinin araştırılarak sonucuna göre sanık hakkında TCK’nın 167/1-a,son veya 167/2. maddesinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi,
b) Kabule göre de;
TCK’nın 53. maddesinin 3.fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.