YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14909
KARAR NO : 2015/5913
KARAR TARİHİ : 02.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/18468
MAHKEMESİ : Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 06/12/2012
NUMARASI : 1997/201 (E) ve 1997/271 (K)
SUÇ : Mala zarar verme
SUÇ TARİHİ : 16/03/1997

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mahal mahkemesince 5237 sayılı TCK’nın 7. ve 5252 sayılı Kanun’un 9. maddesine göre usulüne uygun bir biçimde lehe Kanun tartışması yapıldığından tebliğnamedeki bu hususta bozma isteyen görüşe iştirak edilmeyerek yapılan incelemede;
Hükümlünün yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine ancak;
1) Şikayetçilerden Naci Ege’nin zararı hükümlü tarafından giderilmediği halde TCK’nın 168. maddesine göre etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden yazılı şekilde uygulama yapılması,
2) TCK’nın 152/2-a-son maddesinde yer alan “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” fıkrasındaki “iki” ibaresinin, hükümden sonra, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle “bir” şeklinde değiştirilmiş olmakla mahkemece bu hususta yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
3) Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 07/02/2006 gün ve 11/12 sayılı kararında da açıklandığı üzere; yeni hükmün kesinleşmesi üzerine önceki kararın infaza esas alınacak hüküm bölümü ortadan kalkıp geçerliliği sona ereceği cihetle önceki hükümdeki vekalet ücreti, müsadere, yargılama giderleri ve benzeri hususların infazda doğabilecek kuşku ve duraksamaları gidermek üzere uyarlama kararında da aynen gösterilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, hükümlünün temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.