Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/14828 E. 2015/7965 K. 10.12.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14828
KARAR NO : 2015/7965
KARAR TARİHİ : 10.12.2015

Tebliğname No : 3 – 2012/291538
MAHKEMESİ : Burhaniye 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 30/03/2012
NUMARASI : 2010/579 (E) ve 2012/483 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme, hakaret, zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması
SUÇ TARİHİ : 03/01/2010

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık Z.. G.. ile katılan sanık A.. G..’ün kardeş oldukları, katılan H.. K.. ve katılan sanık İ.. Ç..’ın Gömeç İlçe Emniyet Amirliğinde polis memuru olarak görev yaptıkları ve suç tarihinde karakolda nöbetçi oldukları, gece saat 21:30 sıralarında tanık O.. D..’ın 155 polis imdat telefonunu arayarak Karaağaç Çiftçi Koruma Mallarına ait bir araçla üç şahsın geldiğini ve araçta açıkta bir adet av tüfeğinin olduğunu ihbar etmesi üzerine katılan Haluk, katılan sanık İlhan ve tanıklar H.. A.. ve M.. U..’nun ihbara konu tanık Orhan’ın kahvehanesine geldikleri, ihbara konu araçta dışarıdan yaptıkları kontrolde av tüfeğini gördükleri, bunun üzerine aracın yanına doğru gelen tanık M.. F..’e aracı sordukları, tanık Mustafa’nın da aracın Çiftçi Malları Koruma Kuruluna ait olduğunu söylediği ve katılan sanık Ali’ye durumu bildirdiği, katılan sanık İlhan ve katılan Haluk’un haklarında ihbar olduğu belirtilerek kendilerini karakola davet ettikleri, katılan sanık A.. G..’ün alkollü şekilde katılanların yanlarına gelerek katılan sanık İlhan’a “ananı avradını sinkaf ederim, ben başkanım, beni götüremezsiniz, benim ufak bir işim var” diyerek karakola gitmek istemediği, katılan sanık İlhan’ın katılan sanık Ali’ye karakola gitmeleri gerektiğini söylemesi üzerine katılan sanık Ali’nin İlhan’a yumrukla vurduğu, olay sırasında katılan sanık Ali’nin katılan Haluk’a da tekme attığı, bir süre sonra tanıklar C.T. ve E.. S..’in sivil ekip aracıyla takviye için olay yerine geldikleri, gelir gelmez katılan sanık Ali’nin sivil polis aracına tekme attığı, bu nedenle aracın sağ ön çamurluğunun zarar gördüğü, katılan sanık Ali’nin karakola gitmek istememesi ve kendisine vurması nedeniyle katılan sanık İlhan’ın da katılan sanık Ali’ye yumrukla vurduğu, akabinde katılan sanık Ali ve Ahmet’in G. İ. Emniyet Amirliğine götürüldükleri, daha sonra sanık Zafer’in alkollü şekilde polis merkezine geldiği ve gelir gelmez katılan Haluk’a hitaben “buranın amiri kim lan” diyerek bağırdığı, daha sonra devamla “buranın amiri kim lan, kardeşimi bırakın, ben askerim” diyerek bağırmaya devam ettiği, daha sonra katılan Haluk’un üniformasından tutarak “seni öldürürüm, sen bittin, ananı avradını sinkaf ederim, ben astsubayım, ben size göstereceğim, bunun hesabını soracağım, bana dokunamazsınız” şeklinde katılanı tehdit ettiği, sanığın asker olması nedeniyle ilçe jandarma komutanlığı görevlilerine teslim edildiği, ancak sanığın daha sonra yeniden polis merkezine geldiği, burada başkasıyla yaptığı telefon görüşmesi sırasında konuştuğu kişiye “ben karakoldayım, asker olduğum için bunlar bana dokunamıyor, ayak ayak üstüne atıyorum, si..mi taş..ımı salmışım ancak bana dokunamıyorlar” şeklinde sözler söylediği, iddia ve kabul edilen somut olayda;
1- Sanık İ.. Ç.. hakkında zor kullanma yetkisine ilişkin sınırın aşılması suçundan verilen mahkûmiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, katılan A.. G.. müdafiinin temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Sanık A.. G.. hakkında hakaret, mala zarar verme ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerinin temyiz incelenmesinde;
Sanık savunması, tanıkların beyanları ve adli raporlar karşısında, sanığın görevli polis memurlarına görevlerini yaptırmamak için basit tıbbi müdahale gerektirecek biçimde yaraladığı, görevlerinden dolayı sinkaflı sözler söylediği ve polis aracının çamurluğuna tekme atarak ezilmesine neden olduğu anlaşıldığından görevi yaptırmamak için direnme, hakaret ve mala zarar verme suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
3- Sanık Z.. G.. hakkında hakaret ve görevi yaptırmamak için direnme suçlarından verilen mahkûmiyet hükümlerine gelince;
Sanık savunması ve tanıkların beyanları karşısında, sanığın görevli polis memuru Haluk’u görevini yaptırmamak için ölümle tehdit ettiği ve sinkaflı sözler söylediği anlaşıldığından görevi yaptırmamak için direnme ve hakaret suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,ancak;
6352 sayılı Kanun’un 100. maddesi ile 5271 sayılı CMK’nın 324. maddesinin 4. fıkrasına eklenen cümle uyarınca, devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20 TL’den az olması nedeniyle kamu üzerinde bırakılmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı kanunun 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının (I) bendinin “sanık Z.. G..’ün sebebiyet verdiği 13 TL yargılama giderinin CMK’nın 324/4. maddesi uyarınca kamu üzerinde bırakılmasında, diğer sanıkların sebebiyet verdikleri ve aşağıda dökümü yapılan yargılama giderlerinin CMK’nın 324 ve devamı maddeleri gereğince sanıklardan tahsil edilerek hazineye irad kaydına,” biçiminde değiştirilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 10.12.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.