YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14359
KARAR NO : 2015/7089
KARAR TARİHİ : 24.11.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/243736
MAHKEMESİ : İstanbul 36. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 08/06/2012
NUMARASI : 2008/67 (E) ve 2012/1543 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, kişilerin huzurv e sükununu bozma (her iki sanık hakkında)
SUÇ TARİHİ : 03/06/2008
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların aynı apartmanda yaşadıkları katılanların rahatsız olmalarına sebep olacak şekilde, ısrarla gürültü yaptıkları ve sanıklardan A..’in katılanlara ait arabanın üzerine yumurta atarak ve yemek artıklarını dökerek arabayı kirletmek suretiyle mala zarar verme suçunu işlediği iddia edilen olayda,
1) Sanıklar üzerine atılı kişilerin huzur ve sükununu bozma suçu açısından verilen beraat kararına dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Sanıkların müzik dinlemek suretiyle sırf rahatsız etmek kastıyla hareket edip gürültü yaptıklarına dair katılanların soyut beyanlarından başkaca her türlü şüpheden uzak delil ve bu eylemi doğrulayan tanık beyanı bulunmadığından ”kuşkudan sanık yararlanır” ilkesi gereğince mahkemenin beraat kararında bir isabetsizlik görülmemiş, tebliğnamedeki bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılanın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
2) Sanık A.. Ö.. üzerine atılı mala zarar verme suçu açısından verilen beraat kararına dair temyiz taleplerinin incelenmesinde;
Görgü tespit tutanağında arabada yemek artıklarının olduğunun belirtildiği, dinlenen tanıkların beyanlarında da sanığın katılanlara ait arabaya yumurta attığını bizzat gördüklerini belirtmeleri ve tüm bu delillerin katılan beyanı ile örtüşüyor olması karşısında;sanığın mala zarar verme suçunu işlediği sabit olup hakkında mahkumiyet kararı verilmesi gerekirken yazılı şekilde beraatine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, katılan Aşkım’ın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenle, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.