YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14333
KARAR NO : 2015/6070
KARAR TARİHİ : 04.11.2015

Tebliğname No : 4 – 2013/179470
MAHKEMESİ : İzmir 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 01/04/2013
NUMARASI : 2012/856 (E) ve 2013/205 (K)
SUÇ : Hakaret, kamu malına zarar verrme, basit tehdit, basit yaralama

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü 2.24 promil alkollü olan sanığın çevreyi rahatsız etmesi nedeniyle şikayet alan görevli polis memurlarının sanığa müdahale ettikleri, polis merkezine getirilen sanığın katılan polis memuruna hitaben “senin ananı sinkaf edeyim, buradan çıkınca görüşeceğiz, benim paramı gasp ettiniz, şikayet edeceğim” dediği, katılan polis memuruna tekme atarak yaşamını tehlikeye sokmayacak ve basit bir tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde kasten yaraladığı, ayrıca karakol içinde bekleme salonunda bulunan sandalyelere tekme atarak birisinin kolçağını kırdığı anlaşıldığından, memura karşı görevinden dolayı hakaret, basit tehdit, kişinin kamu görevi nedeni ile kasten yaralama ve kamu malına zarar verme suçlarının oluştuğuna yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
1-Basit tehdit ve kamu görevi nedeniyle yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
5275 sayılı kanunun 107/15-a maddesi gereği, şartla tahliye kararının geri alınmasına, koşullu salıverilmeye esas teşkil eden hükmü veren mahkeme tarafından deneme süresi içinde işlenen suça ilişkin hükmün kesinleşmesinden

sonra karar verilmesi gerektiği yönündeki düzenleme doğrultusunda, kararın kesinleşmesinin akabinde İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesine şartla tahliye kararının geri alınması yönünde ihbarda bulunulmasına karar vermekle yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, deneme süresinde işlenen suça ilişkin hükümle birlikte aynı zamanda şartla tahliye kararının geri alınmasına da karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkralarındaki “…koşullu salıverme hükümlerinin geri alınmasına,” dair bölümlerin hükümden çıkarılarak yerlerine “5275 sayılı Kanunun 107/15-a maddesi gereği kararın kesinleşmesinin akabinde İzmir 7.Ağır Ceza Mahkemesi’ne, 29/06/2005 tarih, 2004/81 Esas – 2005/246 Karar sayılı kararına ilişkin verilen şartla tahliye kararının yeniden değerlendirilmek üzere ihbarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
2- Kamu görevlisine hakaret suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın eylemini, aleni olduğundan şüphe bulunmayan polis merkezinin bekleme salonunda gerçekleştirmesi nedeniyle TCK 125/4 maddesi uyarınca cezada arttırım yapılması gerektiğinin gözetilmeyerek sanık hakkında eksik ceza tayini , aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
5275 sayılı kanunun 107/15-a maddesi gereği, şartla tahliye kararının geri alınmasına, koşullu salıverilmeye esas teşkil eden hükmü veren mahkeme tarafından deneme süresi içinde işlenen suça ilişkin hükmün kesinleşmesinden sonra karar verilmesi gerektiği yönündeki düzenleme doğrultusunda, kararın kesinleşmesinin akabinde İzmir 7.Ağır Ceza Mahkemesine şartla tahliye kararının geri alınması yönünde ihbarda bulunulmasına karar vermekle yetinilmesi gerektiği gözetilmeden, deneme süresinde işlenen suça ilişkin hükümle birlikte aynı zamanda şartla tahliye kararının geri alınmasına da karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi

uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki “…koşullu salıverme hükümlerinin geri alınmasına,” dair bölümün hükümden çıkarılarak yerine “5275 sayılı Kanun’un 107/15-a maddesi gereği kararın kesinleşmesinin akabinde İzmir 7. Ağır Ceza Mahkemesine, 29/06/2005 tarih, 2004/81 E. 2005/246 K. sayılı kararına ilişkin verilen şartla tahliye kararının yeniden değerlendirilmek üzere ihbarına” cümlesinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
3-Kamu malına zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmü yönünden yapılan incelemede;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28/06/2014 tarih ve 29044 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle 5237 sayılı TCK’nın 152/1 maddesinde yapılan değişikliğe göre, öngörülecek ceza miktarının üst sınırının altı yıldan dört yıla indirilmesi ve sanık hakkında hüküm kurulurken alt sınırdan uzaklaşılarak ceza tertip edilmesi karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.