YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14246
KARAR NO : 2015/6548
KARAR TARİHİ : 12.11.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/239201
MAHKEMESİ : Antalya 4. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 13/06/2012
NUMARASI : 2011/695 (E) ve 2012/660 (K)
SUÇ : 13/06/2011
SUÇ TARİHİ : Nitelikli mala zarar verme
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık F.. K..’ın suç tarihinde şikâyetçi M.. A..’a ait olup, ayakkabı boyacılığında kullanılan ve adı geçen şikayetçi tarafından A…. İli, M… İlçesi, K… Ö… Caddesinde bulunan K… Oteli önünde muhafaza edilen boya sandığına tiner döküp yakmak suretiyle zarar verdiğinin iddia edildiği somut olayda;
Sanık savunmasına, şikayetçi beyanına, tanık anlatımına, mobese izleme ve kamera izleme tutanaklarına, 01/10/2010 tarihli ekspertiz raporu ile Adli Tıp Kurumu Fizik İhtisas Dairesi Başkanlığı Ses ve Görüntü İnceleme Şubesinin 15/07/2011 tarihli uzmanlık raporu içeriğine ve tüm dosya kapsamına göre; sanığın üzerine atılı “nitelikli mala zarar verme” suçundan mahkumiyetine yönelik kabulde herhangi bir isabetsizlik görülmemiş,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın eylemine uyan 5237 sayılı TCK’nın 152/2-a-son madde ve fıkra hükümlerinde yer alan “verilecek ceza iki katına kadar artırılır” fıkrasındaki “iki” ibaresinin, hükümden sonra, 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 65. maddesiyle “bir” şeklinde değiştirilmiş olması ve sanık hakkında hüküm kurulurken verilecek cezadan “iki kata kadar” artırım yapma imkanı var iken “bir kat” artırım yapılmış olması, yani artırım miktarının üst hadden belirlenmemiş olması karşısında söz konusu kanun değişikliğine göre sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.