YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14226
KARAR NO : 2015/7507
KARAR TARİHİ : 02.12.2015
Tebliğname No : 4 – 2012/199590
MAHKEMESİ : Ankara 12. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 26/04/2012
NUMARASI : 2012/15 (E) ve 2012/295 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, konut dokunulmazlığını ihlal etme
SUÇ TARİHİ : 13/10/2011
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Katılan ile sanığın uzun süre birlikte yaşayıp ayrıldıkları, sanığın bu ayrılığı kabullenemeyip ilişkiyi sürdürmek istediği, suç tarihinde gündüz sayılan bir vakitte katılanın kaldığı eve giderek zili çalıp içeri girmek istediği, katılanın kapıyı açmaması üzerine tekmeleyerek kapıya zarar verip mağdurun konut dokunulmazlığını bozduğu iddia ve kabul olunan somut olayda;
1-Mala zarar verme suçundan verilen hüküm yönünden yapılan incelemede;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanığın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- Konut dokunulmazlığını ihlal etme suçundan verilen hüküm yönünden yapılan incelemede;
Sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanığın aşamalardaki tutarlı beyanlarında suçu kabul etmemesi, suçun işlendiğine dair katılanın soyut beyanları dışında herhangi bir tanık ifadesi olmaması karşısında, her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı deliller elde edilemediğinden beraat kararı verilmesi gerektiği gözetilmeden dosya kapsamına uygun olmayan yetersiz gerekçeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02/12/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.