YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14189
KARAR NO : 2015/6901
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

Tebliğname No : 3 – 2013/315859
İNCELENEN KARARIN;
MAHKEMESİ : Manavgat 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/04/2013
NUMARASI : 2012/551 (E) ve 2013/377 (K)
SUÇ TARİHİ : 14/09/2009

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın, şikâyetçilerin işyerine gelerek şikâyetçiler M.. U.. ve A.. U..’yu basit tıbbi müdahale gerektirecek biçimde yaraladığı ve şikâyetçi M.. U..’nun aracına sopa ile vurarak zarar verdiği, böylece yaralama ve mala zarar verme suçlarını işlediği iddia ve kabul olunan somut olayda;
1-Yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin temyiz incelemesinde;
Sanığın katılanlara yönelik yaralama suçunu işlediğine ilişkin kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanık hakkında TCK’nın 53/1. maddesinde belirtilen haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmemesi yasaya aykırı görülmüş ise de, bu husus infaz aşamasında gözetilebileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
2- Mala zarar verme suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne gelince;
Sanığın, kayınpederi M.. U..’nun aracına vurarak mala zarar verme suçunu işlediğine ilişkin kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,

Ancak;
a) Sanığın, olay tarihinde üstsoy kayın hısımı olan kayınpederinin aracına zarar vermesi nedeniyle TCK’nın 167/1-b maddesi uyarınca mala zarar verme suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde mahkumiyet hükmü kurulması,
b) Kabule göre ise; sanık hakkında TCK’nın 53/1. Maddesinde belirtilen haklardan yoksun bırakılmasına karar verilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.11.2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.