Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/14064 E. 2015/6542 K. 12.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14064
KARAR NO : 2015/6542
KARAR TARİHİ : 12.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/390441
MAHKEMESİ : Denizli 2. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 17/07/2012
NUMARASI : 2011/599 (E) ve 2012/648 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, görevi yaptırmamak için direnme
SUÇ TARİHİ : 30/11/2011
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Sanık İ.. E.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231. maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan “hükmün açıklanmasını geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı aynı Kanun’un 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından, hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararına karşı katılan İçişleri Bakanlığı vekilinin yaptığı itiraz üzerine, Denizli 4. Ağır Ceza Mahkemesi’nce red kararı verildiği ve hükmün kesinleştiği anlaşıldığından dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına GÖNDERİLMESİNE,
2- Sanıklar İ.. A.., N.. Y.. ve C.. A.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik katılan İçişleri Bakanlığınca yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklara yüklenen görevi yaptırmamak için direnme suçundan doğrudan doğruya zarar görmeyen katılan İçişleri Bakanlığının; kamu davasına katılma hakkı bulunmadığı ve usulsüz verilmesinden dolayı hukuken geçersiz olan katılma kararının hükmü temyiz etme yetkisi vermeyeceğinden temyiz isteminin, 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
3- Sanıklar İ.. A.., N.. Y.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Oluşa, tutanaklara, sanıkların beyanlarına, şikayetçinin, katılanın ve tanıkların aşamalardaki beyanlarına ve tüm dosya kapsamına göre; sanık İ.. A..’ün hakkındaki ihbar üzerine katılan R.. K.. ve şikayetçi N.. K.. tarafından gözaltına alınmak istendiği sırada; sanıkların ekip otosuna tekme atarak zarar verdiklerinden mala zarar verme suçunu ve katılan ve şikayetçiye yönelik tehdit beyanlarında bulunduklarından görevi yaptırmamak için direnme suçunu işlediklerine yönelik mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanıklar müdafiinin her iki suça katılan İçişleri Bakanlığı vekilinin mala zarar verme suçuna ilişkin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
4- Sanık C.. A.. hakkında görevi yaptırmamak için direnme suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Elektronik ortamda (UYAP) Mernis’ten alınan 11/11/2015 tarihli nüfus kayıt örneğine göre sanığın, hüküm tarihinden sonra 15/09/2015 tarihinde öldüğü anlaşılmakla, kamu davasının 5237 sayılı TCK’nın 64. maddesi uyarınca düşmesine karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 12/11/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.