YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14061
KARAR NO : 2015/6181
KARAR TARİHİ : 05.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2012/225383
MAHKEMESİ : Adana 13. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 22/05/2012
NUMARASI : 2012/145 (E) ve 2012/724 (K)
SUÇ : 06/02/2012
SUÇ TARİHİ : Nitelikli mala zarar verme

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın suç tarihinde başka bir suç nedeniyle gözaltına alınarak A.. İli, S.. İlçesi …. Polis Merkezi Amirliğinin nezarethanesine konulduğu, sanığın nezarethanede bulunduğu sırada sigara içmek istediği, ancak o sırada polis merkezinde görevli bulunan polis memurlarının kapalı alanda sigara içmenin yasak olduğunu söyleyerek sanığın sigara içmesine müsaade etmedikleri, bu duruma sinirlenen sanığın ahşaptan yapılmış nezarethane kapısına kafasıyla vurmak suretiyle söz konusu kapının iç kısmından kırılmasına sebebiyet verdiği, bu şekilde sanığın üzerine atılı “nitelikli mala zarar verme” suçunu işlediğinin iddia edildiği somut olayda;
Sanığın üzerine atılı suçu kabule dayalı savunmasına, 06/02/2012 tarihli olay tutanağı içeriğine, meydana gelen zararın giderilmediğine ilişkin …. Polis Merkezi Amirliğinin cevabi yazısı ile tüm dosya kapsamına göre sanığın atılı suçtan mahkûmiyetine yönelik kabulde herhangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanığın yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 53/1-c bendindeki “velayet hakkından; vesayet veya kayyımlığa ait bir hizmette bulunmaktan” yoksunluğun sanığın sadece kendi altsoyu yönünden koşullu salıverme tarihine kadar süreceği, altsoyu haricindekiler yönünden ise hapis cezasının infazı tamamlanıncaya kadar devam edeceği gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun aynı Kanun’un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasında yer alan TCK’nın 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkartılıp yerine, “5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca 1. fıkranın (c) bendinde yer alan kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet veya kayyımlık yetkilerinin koşullu salıverilme tarihine, 1. fıkrada yazılı diğer haklardan cezanın infazı tamamlanıncaya kadar yoksun bırakılmasına” ibaresinin eklenmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 05/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.