YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/14013
KARAR NO : 2015/5966
KARAR TARİHİ : 03.11.2015
Tebliğname No : 15 – 2012/217747
MAHKEMESİ : Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 07/06/2012
NUMARASI : 2012/149 (E) ve 2012/613 (K)
SUÇ : Mala zarar verme, kasten yaralama, hakaret
SUÇ TARİHİ : 09/01/2012
Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay tarihinde katılan sanık V.. K..’un güvercinlerinin çalındığı, bu nedenle anne ve babası olan katılan sanıklar B.. K.. ve Ş.. K.. ile birlikte karakoldan döndükleri sırada güvercinin çalınması olayı ile ilgili olarak katılan sanık A.. D..’dan şüphelenmeleri nedeniyle A.. D..’nın şahısların bulunduğu aracın bagajına tekme attığı, akabinde yaşanan tartışmada sanık A.. D..’nın B.. ve Ş.. K..’u basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaraladığı; sanık Ş.. K..’un da A.. D..’yı basit tıbbi müdahale ile giderilebilir nitelikte yaraladığı; ayrıca tarafların birbirine hakarette bulundukları iddia edilen somut olayda;
1- Sanık A.. D..’nın B.. ve Ş.. K..’a karşı işlediği kasten yaralama, sanık Ş.. K..’un da A.. D..’ya karşı işlediği kasten yaralama suçundan verilen kararlara yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK’nın 231.maddesine göre verilen ve davayı sonuçlandırıcı nitelikte olmayan “hükmün açıklanmasını geri bırakılmasına” ilişkin karara karşı aynı Kanun’un 231/12. maddesine göre itiraz yolu açık olup temyiz olanağı bulunmadığından, CMK’nın 264. maddesi uyarınca kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunda merciin belirlenmesinde yanılma, başvuran katılan sanık A.. D..’nın haklarını ortadan kaldırmayacağından temyiz dilekçesinin itiraz dilekçesi olarak kabulü ile görevli ve yetkili ilk derece mahkemesince itiraz konusunda inceleme yapılması için, dosyanın incelenmeksizin iade edilmek üzere mahalline GÖNDERİLMESİNE,
2- Sanık A.. D.. hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Hükmolunan cezanın miktar ve türüne göre karar tarihi itibariyle 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanun’a, 6217 sayılı Yargı Hizmetlerinin Hızlandırılması Amacıyla Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun’un 26. maddesiyle eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, doğrudan verilen 3.000 TL ve altında kalan adli para cezalarının temyizinin mümkün olmaması karşısında, sanık A.. D..’nın temyiz isteminin 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
3- Sanıklar V.. K.., B.. K.., Ş.. K.. hakkında hakaret suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz talebinin incelenmesinde;
Sanıklar ile katılan A.. D..’nın hakaret eylemini birbirlerine karşılıklı gerçekleştirdikleri anlaşıldığından verilen ceza verilmesine yer olmadığına kararında bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık A.. D..’nın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 03/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.