Yargıtay Kararı 23. Ceza Dairesi 2015/12666 E. 2015/6866 K. 19.11.2015 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 23. Ceza Dairesi
ESAS NO : 2015/12666
KARAR NO : 2015/6866
KARAR TARİHİ : 19.11.2015

Tebliğname No : 15 – 2013/179321
MAHKEMESİ : Kilis Ağır Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 21/03/2013
NUMARASI : 2012/121 (E) ve 2013/62 (K)
SUÇ : Dolandırıcılık

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıklardan M.. K..’ın Bakırcıoğlu biriket isimli işyerinin sahibi olduğu, tanık İ. A.’ın ise bu işyerinde siğortasız olarak çalıştığı, tanığın işyerinde çalışırken elini makinaya kaptırıp yaralanması üzerine sanık M.. K.. tarafından ……… Devlet Hastanesi Acil Polikliniğine götürüldüğü ve hastanede sanıklardan Ö.. K..’ın kimlik bilgisiyle tedavi edildiği ve bu şekilde sanıkların nitelikli dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia olunan somut olayda;
Sağlık Bakanlığı’nın 11.05.2000 tarihli Resmi Gazete’de yayımlanan Acil Sağlık Hizmetleri Yönetmeliği’nin 37. maddesi; “yataklı tedavi kuruluşları, acil sağlık hizmetlerinin bedelini hizmet sundukları kişinin ödeme imkânları çerçevesinde tahsil ederler.”,
2008/13 sayılı Başbakanlık Genelgesi’nin;
Birinci maddesi; “acil sağlık hizmeti vermekle yükümlü bulunan sağlık kuruluşları, acil vakaları hastanın sağlık güvencesi olup olmadığına veya ödeme gücü bulunup bulunmadığına bakmaksızın kabul edecek ve gerekli tıbbi müdahaleyi kayıtsız-şartsız ve gecikmeksizin yapacaktır. Hiçbir sağlık kuruluşu acil olarak gelen hastalara yeterli personeli veya donanımı olmadığı, ilgili birimi veya boş yatağı bulunmadığı, hastanın sağlık güvencesi olmadığı ve benzeri sebepler ile gerekli acil tıbbi müdahaleyi yapmaktan kaçınmayacaktır.” ,
Dokuzuncu maddesi; “herhangi bir sağlık güvencesi olmayan vatandaşlardan ödeme gücü bulunmayanların acil sağlık hizmeti bedelleri kendilerinden talep edilmeyecektir. Bunlardan kamuya ait sağlık kuruluşlarından ve ayakta teşhis ve tedavi yapan özel sağlık kuruluşlarından acil sağlık hizmeti alanların hizmet bedelleri 3294 sayılı Sosyal Yardımlaşma

ve Dayanışmayı Teşvik Kanunu hükümleri çerçevesinde sağlık kuruluşunun bulunduğu yer sosyal yardımlaşma ve dayanışma vakfından talep edilecektir. Bu konuda gerekli tedbirler ilgili vakıf başkanlıklarınca alınacaktır. Özel hastanelerden acil sağlık hizmeti alanların hizmet bedelleri ise talep edilmesi halinde 2219 sayılı Hususi Hastaneler Kanunu’nun 32’nci, 5393 sayılı Belediye Kanunu’nun 38’inci ve 60’ıncı, 5216 sayılı Büyükşehir Belediyesi Kanunu’nun 18’inci maddeleri gereğince sağlık kuruluşunun bulunduğu yerin belediyesince ödenecektir. Bu amaçla belediyelerce bütçelerine yeterli ödenek konulacaktır.” şeklinde hükümler içermektedir.
Bu mevzuat çerçevesinde değerlendirildiğinde, suçun yasal unsurlarının oluşmadığına yönelik kabulde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan kurum vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 19/11/2015 tarihinde oybirliği ile karar verildi.