YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2020/569
KARAR NO : 2020/3041
KARAR TARİHİ : 20.02.2020

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının 11,12,13 ve 14. Dönem Toplu İş Sözleşmesinden kaynaklanan ücret farkı, ilave tediye farkı ve akdi ikramiye farkı alacaklarının ödenmediğini öne sürerek ücret farkı, ilave tediye farkı ve akdi ikramiye farkı alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının davalı kurumda vasıfsız işçi olarak çalışmaya başladığını, bilahare daimi kadroya geçirildiğini, Toplu İş Sözleşmesi hükümlerinden tam olarak yararlandırıldığını, alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemesi Kararının Özeti:
Mahkemenin kısmen kabul kararına karşı davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiş, verilen kararın davalı tarafından temyizi üzerine Dairemizce hükmün araştırmaya yönelik bozulmasına karar verilmiştir. Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda topalan delillere göre ve bilirkişi raporu doğrultusunda yazılı gerekçe ile davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Taraflar arasında davacının davalıya ait işyerindeki çalışma süresinin doğru belirlenip belirlenmediği konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece bozma ilamı sonrası alınan bilirkişi raporunda, Toplu İş Sözleşmeleri’nin ücret zammına ilişkin 40. maddesinde, “Toplu İş Sözleşmesinin yürürlük tarihinden önce işe girip, taraf işçi sendikasına üye olan mevsimlik işçilerden bu maddenin B ve C fıkralarında belirtilen 6 aylık dönemlerden birinde veya birkaçında iş veya mevsim şartları nedeniyle hizmet akdi askıda bulunan işçilere bundan sonra işe başladıkları dönemde verilecek çıplak yevmiyeler son çıplak yevmiyesi üzerine hizmet akdinin askıda bulunduğu 6 aylık dönemde veya dönemlerde uygulanan zamları da dikkate alınarak belirlenir, yapılacak uygulama nedeniyle geriye doğru herhangi bir fark ödenmez.” düzenlemesi olduğu, davacının çalışmadığı dönemlerde iş sözleşmesinin askıda olması nedeniyle çalışmadığı dönemler için ücret zamlarının eklenmesinde sıkıntı olmadığı kabul edilmiş ise de; davalı yan, bozma sonrası alınan bu ek rapora itiraz dilekçesinde, 1997 tarihinde işçinin davet edildiği halde işe gelmediğini dolayısıyla iş sözleşmesinin askıda olmadığını, sonlandığını savunmuş olup bu hususa dair tutulan tutanağı sunmuştur. Davalı tarafından tutulan 21.11.1997 tarihli tutanakta, 25.06.1997 tarihinde iş sözleşmesi askıya alınan tüm işçilerin 01.10.1997 tarihinde işe davet edilmiş olup davacının başvurmaması nedeniyle iş sözleşmesinin münfesih sayıldığı belirtilmiştir.
Mahkemece tutanağa itibar edilerek sonucuna göre karar verilmesi gerekirken bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan sebeplerle İlk Derece Mahkemesi kararının BOZULMASINA, dosyanın İlk Derece Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacı tarafa iadesine, 20.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.