YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/6181
KARAR NO : 2019/16977
KARAR TARİHİ : 23.09.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; dava dilekçesinde müvekkilinin, iş akdinin davalı tarafından haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiğini, her gün 05.30 – 06.00 ile 08.30-09.00 saatleri arasında günlük 14-15 saat çalıştığını, çalıştığı süre boyunca fazla mesai yaptığını, iş akdinin haksız nedenle feshedildiğini iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile fazla mesai, ulusal bayram genel tatil, hafta tatili ve yıllık izin ücret alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili; davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Davalı vekilinin temyizi üzerine karar, Dairemizin 22.10.2018 tarihli ilam ile ” …Somut uyuşmazlıkta, davacı davalı şirkete ait Diyaliz Merkezinde şoför olarak çalışmış olup mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, haftanın altı günü 06:00-20:00 arası, 1,5 saat ara dinlenmenin düşülmesi ile davacının haftalık 30 saat fazla mesai yaptığı hesaplanmıştır. Dosya içerisinde yer alan bir kısım imzalı puantaj kayıtlarında sadece işe giriş saati yazmakta olup 06.00 da işin başladığı ve haftalık öngörülen çalışma çizelgesinde de davacının 06.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı görülmüştür. Davalı taraf davacının sürekli araç başında olmadığını, hastalar bırakıldıktan sonra şoförlerin serbest kaldığını günlük iş yerinde kalma ve araç başında olma süresinin 8 saati aşmadığını, her araçta izleme cihaz kaydı olduğunu, hangi aracın hangi zaman dilimin de nerede bulunduğunun izlendiğini ve bu itibarla davacının fazla mesai yapmadığını belirtmiştir. Dosya kapsamında dinlenen davacı tanıklarından …, “Kendisi iş yerinde şoför olarak görevliydi. Davacı diyaliz hastalarını getirip götürüyordu. Evlerinden alıp bırakıyordu. yine diyaliz merkezinde çalışan işçileri evden alıp iş yerine getirip götürüyordu. Davacının mesaisi sabah 04.45 gibi başlıyordu. Saat 21.00’a kadar sürüyordu. Hafta içi ve cumartesi bu şekilde çalışıyordu. Pazar günleri ise tatildi. Resmi tatillerde ve ulusal bayramlarda çalışıyorduk. Dini bayramlarda da çalışıyorduk. Çalıştığımız iş yeri diyaliz merkezi olduğundan çalışmamız kesintiye uğramıyordu. Davacı bahsettiğim servis işleri dışında diyaliz merkezi ile ilgili işler olduğunda getir götür işleri yapıyordu ve sefere çıktığı bu durumlar haricinde de bu iş yerinde bekliyordu. Kendi evine yada özel işlerine iş yerinden izin almadığı sürece gitmiyordu “, … ” Kendisi iş yerinde şoför olarak görevliydi. Davacı diyaliz hastalarını getirip götürüyordu. Evlerinden alıp bırakıyordu. yine diyaliz merkezinde çalışan işçileri evden alıp iş yerine getirip götürüyordu. Davacının mesaisi sabah 05.00 gibi başlıyordu. Saat 20.30-20.45’e kadar sürüyordu. Hafta içi ve cumartesi bu şekilde çalışıyordu. Pazar günleri ise tatildi. Resmi tatillerde ve ulusal bayramlarda çalışıyorduk. Dini bayramlarda çalışıyorduk. Çalıştığımız iş yeri diyaliz merkezi olduğundan çalışmamız kesintiye uğramıyordu. Davacı bahsettiğim servis işleri dışında diyaliz merkezi ile ilgili işler olduğunda getir götür işleri yapıyordu ve sefere çıktığı bu durumlar haricinde de bu iş yerinde bekliyordu. Kendi evine yada özel işlerine iş yerinden izin almadığı sürece gitmiyordu “ şeklinde, davalı tanıklarından … “Kendisi iş yerinde şoför olarak görevliydi. Davacı diyaliz hastalarını getirip götürüyordu. Evlerinden alıp bırakıyordu. yine diyaliz merkezinde çalışan işçileri güzergaha uyarsa evden alıp iş yerine getirip götürüyordu. Asıl görevi hasta servis şoförlüğüydü. Normalde personel servisi değildi. Davacı saat 06.00-06.20 saatleri arasında hastaları diyaliz merkezine getirirdi. Her hastanın diyaliz seansı 4 saat sürerdi. İş yerinde 3 tane şoför görev yapardı. Hastanın diyaliz seansı bittiğinde kendisini getiren şoför tekrar evine götürürdü. Akşam davacının mesaisi şöyle sona eriyordu: Saat 19.30 gibi hastayı evine götürmek üzere diyaliz merkezinden ayrılıyordu. Son 7-8 ay ise 1 gün 19.30’da ayrılıyordu, diğer gün 15.30’da diyaliz merkezinden ayrılıyordu. Davacı bu sisteme 1-2 ay dahil olmuş olabilir, tam hatırlamıyorum. İş yerinde sadece 1 tane şoför servis faaliyeti dışında sabit tutulurdu. Biz diğer 2 şoföre hastanın diyaliz seansı bitinceye kadar serbest olduklarını, istedikleri yere gidebileceğini söylerdik. Hafta içi ve cumartesi bu şekilde çalışıyordu. Pazar günleri ise tatildi. “ şeklinde, … ise “Kendisi iş yerinde şoför olarak görevliydi. Davacı diyaliz hastalarını getirip götürüyordu. Evlerinden alıp bırakıyordu. Yine diyaliz merkezinde çalışan işçileri güzergaha uyarsa evden alıp iş yerine getirip götürüyordu. Asıl görevi hasta servis şoförlüğüydü. Normalde personel servisi değildi Davacı saat 06.00-06.30 saatleri arasında hastaları diyaliz merkezine getirirdi. Her hastanın diyaliz seansı 4 saat sürerdi. İş yerinde en son 3 tane şoför görev yapardı. Hastanın diyaliz seansı bittiğinde kendisini getiren şoför tekrar evine götürürdü. Akşam davacının mesaisi şöyle sona eriyordu: Saat 19.30-20.00 gibi hastayı evine götürmek üzere diyaliz merkezinden ayrılıyordu. İş yerinde 2 tane şoför servis faaliyeti dışında sabit tutulurdu. Hafta içi ve cumartesi bu şekilde çalışıyordu. Pazar günleri ise tatildi. şeklinde beyanda bulunmuştur . Dosya içeriği ve özellikle tanık beyanlarına göre davacının 06.00-20.00 saatleri arasında çalıştığı kabulünde hata bulunmamaktadır ancak yapılan işin niteliği gereği davacının ara dinlenme süresinin 1,5 saat olarak kabul edilmesi uygun olmamıştır. Bu nedenle mahkemece öncelikle davalı tarafça dosyaya sunulduğu belirtilen araç takip sistemine ilişkin CD kaydı çözümlenmeli, taraf tanıkları ayrıntılı olarak tekrar dinlenip davacının diyalize günlük ortalama kaç hasta getirip götürdüğü, hastaların hangi ilçelerden alındığı ve diyalizde kaç saat kaldığı hususları belirlenerek kısacası davacının günde kaç saat fiilen çalışıp kaç saat serbest zaman kullandığı netleştirilerek normal çalışma saati haricinde makul bir ara dinlenme süresi belirlenmeli ve ayrıca davalı tanık beyanlarında şoförlerden bir tanesinin sabit tutulduğu belirtildiğinden davacının da sabit tutulan şoförlerden olup olmadığı öyle ise ne tür aralıklarla sabit tutulduğu da belirlenerek davacının fazla mesai ücreti belirlenmesi gerekirken fazla çalışmanın yazılı şekilde kabulü ile sonucuna gidilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçeleri ile bozulmuş ve Mahkemece bozmaya uyularak yeniden yapılan yargılamada davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, hükmüne uyulan bozma ilamı doğrultusunda karar verilmiş olmasına göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacı işçinin fazla çalışmaya esas çalışma saatleri hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da fazla mesai konusunda göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda Mahkemece bozma ilamına uyulduktan sonra yapılan yargılamada aldırılan ek bilirkişi raporunda CD kayıtları üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmadığının belirtildiği görülerek davacının haftanın 6 günü 06.00-20.00 saatleri arasında 3 saat ara dinlenme ile çalışarak 21 saat fazla mesai yaptığı tespit edilmiş ve Mahkemece CD kayıtlarının tüm çalışma dönemini kapsamadığı ve hesaplamaya elverişli olmadığının görüldüğü gerekçesi ile dikkate alınmadığı belirtilmiştir. Tanık beyanlarına göre yapılan işin niteliği gereği ara dinlenmenin 3 saat alınması isabetli olmuştur. Ancak dosya içerisinde araç takip sistemine ilişkin CD olmadığı gibi Mahkemece CD kaydının çözümünün de yaptırılmadığı görüldüğünden bozma gereğinin tam olarak yerine getirilmediği anlaşılmaktadır. Bu itibarla Mahkemece öncelikle araç takip sistemine ilişkin bahsi geçen CD dosya içerisine de eklenmek sureti ile bilirkişi marifetiyle CD kaydı çözümü yaptırılmalı ve kayıt olan dönemler açısından kayıtlara göre hesaplama yapmak mümkün ise kayıtlara göre, salt kayıtlara göre hesaplama yapmak mümkün olmaz ise kayıtlar, tanık beyanları ve tüm dosya kapsamı değerlendirilerek bir hesaplama yapılması, kayıt olmayan dönemler açısından ise şimdiki gibi karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ve hatalı değerlendirme ile sonuca gidilmesi bozmayı gerektirmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 23.09.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.