YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/6009
KARAR NO : 2019/16329
KARAR TARİHİ : 16.09.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı davalı iş yerinde 1990-2009 tarihleri arasında muhasebeci olarak çalıştığını beyanla yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izin ücretine hak kazanıp kazanmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Mahkemece davacının çalışma süresi içerisinde 354 gün süreyle yıllık izne hak kazandığı, bunun 52 günlük kısmının 2008-2009 yıllarında izin olarak kullandırıldığı; 259 günlük kısmının karşılığının ise ücret olarak 31/07/2007 tarihinde ödendiği; bu bağlamda davacının kullanılmayan ya da karşılığı ödenmeyen yıllık izin süresinin 53 güne tekabül ettiği, karşılığının ise 4.314,73 TL (brüt) olduğu kabulü ile yıllık izin ücreti hüküm altına alınmıştır.
Somut olayda Mahkemece öncelikle davacının hak ettiği yıllık izin hakkı tespit edilerek, bu süreden sonra davacının 2007 yılı sonrası yıllık izin talep formlarında kullandığı günler düşürülerek, kullanılmayan yıllık izin ücretinin davacının iş sözleşmesinin son bulduğu tarih itibari ile aldığı ücret dikkate alınarak hesaplandıktan sonra 2007 yılında davacıya yapılan 8.250,00 TL’nin faiz işletilmeksizin mahsubu ile çıkacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması hatalı olmuştur.
3-Davacının 15.06.2009 – 10.07.2009 tarihleri arasında kullandığı yıllık izin tatillerinin tenzili ile 23 iş gününe denk geldiği unutulmamalıdır.
4-Kabule göre de Mahkemece yapılan hesap yönteminde davacının kullanmadığı ve karşılığı ödenmeyen izin süresinin 43 gün olması gerekirken 53 gün üzerinden hüküm kurulması da hatalıdır.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 16/09/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.