Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2019/5767 E. 2019/17687 K. 30.09.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/5767
KARAR NO : 2019/17687
KARAR TARİHİ : 30.09.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle; davalı il özel idaresinde çalıştıkları dönemde ödenmeyen bir kısım işçilik alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece verilen ilk karar Dairemizin 26.05.2016 tarih 2016/12885 esas 2016/15130 sayılı kararı ile bozulmuş, bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne dair karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, yasal süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, belgelere ve tüm dosya kapsamına göre; davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Taraflar arasında davacının yemek yardımı alacağı bulunup bulunmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda, mahkemece tesis edilen karar, dairemizin 26.05.2016 tarih 2016/12885 esas 2016/15130 sayılı kararı ile ;” Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda giyim ve yemek yardımı hesaplanırken 2005-2007 yılları arasında geçerli toplu iş sözleşmesi bulunmadığından dosyada bulunan 2007-2009 yılları arasında geçerli toplu iş sözleşmesine göre tespit edilen giyim ve yemek yardımını bu dönemlerde belirtilen zam oranına oranlayarak 2005 ve 2006 yılları giyim ve yemek yardımı tespit edilmiş ve buna göre hesaplama yapılmıştır. Dairemizin geri çevirme kararı sonrasında dosya içerisine alınan 2005-2007 yılları arasında geçerli toplu iş sözleşmesinin giyim ve yemek yardımına ilişkin hükümleri incelendiğinde bilirkişi tarafından yapılan tespitin hatalı olduğu anlaşılmaktadır. Hal böyle olunca giyim ve yemek yardımı bakımından 2005-2007 yılları arasında davalı kurumda geçerli toplu iş sözleşmesindeki ilgili hükümlerde belirtilen miktarlara göre hesaplama yapılması gerekli iken yazılı şekilde yapılan hesaplamaya itibarla bu alacakların hüküm altına alınması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.” gerekçesi ile bozulmuş, yerel mahkeme tarafından bozmaya uyularak, bilirkişiden rapor ve ek rapor alınmış ve davacının yemek ve giyim yardımı alacağı hüküm altına alınmıştır. Ancak alınan bilirkişi ek raporunda davacının yemek ücreti alacağının maaş bordrolarında ödendiğinin tespit edildiği ve davacının yemek yardımı ücreti alacağının bulunmadığı tespit edilmesine rağmen mahkemece bu alacak yönünden kabul kararı verilmesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 30.09.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.