YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/5576
KARAR NO : 2019/16887
KARAR TARİHİ : 19.09.2019

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacağının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne, kısmen reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının tüm davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2- Taraflar arasında uygulanması gereken kanunun kapsamı hususunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut uyuşmazlıkta; mahkemece verilen kararda, davacı işçinin davalı işyerindeki asıl işinin kümes hayvanı yetiştiriciliği olduğu, çiftlik içerisinde bulunan evde ikamet ettiği ve yeri geldiğinde hayvan yetiştiriciliği dışında işlerle de uğraştığından bahisle Yargıtay Kararları doğrultusunda davacının çalışmalarının 4857 sayılı İş Kanununun 4/1-b maddesinde belirtilen tarım işleri kapsamında olduğu ve dolayısı ile davacının davalı işyerindeki hizmetlerinin 4857 sayılı İş Kanunu kapsamında bulunmayıp, fesih tarihinde yürürlükte bulunan 6098 sayılı Borçlar Kanunu kapsamında olduğu kanaatine varıldığı, için davaya Asliye Hukuk Mahkemesi olarak devam olunduğu belirtilmiştir.
Dosya kapsamından, davacının davalı işverenin işyerinde 01.03.2011-17.07.2013 tarihleri arasında çalıştığı anlaşılmaktadır. Mahkemenin davacının davalı işyerindeki hizmetlerinin tarım işleri kapsamında olduğuna dair kabulü isabetli olmakla birlikte davacının çalışmalarının bir kısmının 1.7.2012 tarihinde yürürlüğe giren Türk Borçlar Kanunundan önceki döneme ilişkin olduğu dikkate alınmamıştır. Bu nedenle, davacı lehine hükmolunan alacaklar açısından, davacının davalı işyerindeki çalışma döneminin bir kısmının 818 sayılı Borçlar Kanununun yürürlükte olduğu dönemde, bir kısmının ise 6098 sayılı Türk Borçlar Kanununun yürürlüğe girdikten sonraki dönemde olduğu gözetilerek değerlendirme yapılmalıdır.
Eksik inceleme ile yazılı şekilde verilen kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 19.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.