Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2019/4243 E. 2019/11995 K. 28.05.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4243
KARAR NO : 2019/11995
KARAR TARİHİ : 28.05.2019

MAHKEMESİ : İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının … İl Özel İdaresinde işçi olarak çalıştığını, ilk işe girdiği tarihten itibaren…Sendikasına üye olduğunu beyanla, toplu iş sözleşmesinden doğan ücret farkı, akdi ve yasal ilave tediye farkı ile bir kısım fark alacakların işlemiş faizleri ile birlikte hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, Dairemizin 20.03.2018 tarihli ilamı ile davacının derecesinin hatalı tespit edildiği, faiz başlangıç tarihi ve faiz türünün hatalı belirlendiği gerekçeleri ile karar bozulmuş, bozmaya uyulmasına karar verilen mahkemece yapılan yargılama neticesinde davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Bozma ilamında, talep aşılmak suretiyle tüm alacaklar için dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi uygulanmasına karar verildiği, yasal ilave tediye dışındaki alacaklarla ilgili olarak, dava dilekçesinde talep edilen miktarlar yönünden dava tarihinden itibaren yasal faizi geçmemek üzere en yüksek mevduat faizi, ıslah dilekçesine konu miktarlar yönünden ise dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi gerektiği, yasal ilave tediye alacağı dışındaki alacaklar yönünden, işlemiş faiz alacağının hesaplanmasında, yasal faiz oranının uygulanması gerektiği, yasal ilave tediye alacağına yasal faiz uygulanması gerektiği, davacının davalıyı usulünce temerrüde düşürdüğüne yönelik bilgi veya belge bulunmadığından yasal ilave tediye alacağı yönünden işlemiş faize hükmedilmemesi gerektiği belirtilmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verildiği halde, bozma ilamı gereğince işlemiş faizlerin yasal faiz oranı üzerinden hesaplanması gerekir iken ek raporda faiz oranı yönünden bir değişiklik yapılmaksızın sadece derece hesabına göre değişen tutarlar yönünden işlemiş faiz hesaplanmış, dava dilekçesinde talep edilen miktarlar yönünden dava tarihinden itibaren yasal faizi geçmemek üzere en yüksek mevduat faizi, ıslah dilekçesine konu miktarlar yönünden ise dava tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizine hükmedilmesi gerektiği belirtildiği halde, mahkemece bozma sorasında bu defa tüm alacaklara ıslah tarihinden itibaren yasal faize hükmedilmiştir. Mahkemece bozma ilamının gereğinin yerine getirilmemesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
3-Kabule göre de, reddedilen miktarlar üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi gerekir iken aksi düşünce ile vekalet ücretine hükmedilmemesi hatalı olmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı nedenlerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 28.05.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.