YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/4061
KARAR NO : 2019/11303
KARAR TARİHİ : 21.05.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili dava dilekçesinde özetle, müvekkilinin davalı işyerinde 15.06.1990-12.04.2013 tarihleri arası çalıştığını, iş sözleşmesinin emeklilik nedeniyle sona erdiğini, çalıştığı süre içerisinde yıllık izin haklarının işyerinde uygulanmakta olan toplu iş sözleşmesi hükümlerine göre kullandırılmadığını beyanla yıllık ücretli izin alacağının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili cevap dilekçesinde özetele, dava konusu alacağın zamanaşımına uğradığını, davacının kullandırılmayan yıllık ücretli izin alacağı bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece davanın kabulüne dair verilen tarihli karar Dairemizin 2015/29488 esas 2018/9089 karar sayılı 19.04.2018 tarihli kararı ile “ Davacının ücret bordroları ile davalı tarafından sunulan puantajlar birlikte değerlendirilerek hüküm kurulması gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olduğu” gerekeçsi ile bozulmuş, Mahekmesince bozmaya uyularak yapılan yargılamada, toplanan delillere, bilirkişi raporuna göre, yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle, kararın bozmaya uygun olmasına ve dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut olayda, bozmaya uyalarak yapılan yargılamada, sunulan kayıtlar üzerinde bilirkişi incelemesi yaptırılmış ve düzenlenen bilirkişi raporunda davacının toplamda 594 gün izin hakkının bulunduğu, 397 gün izin kullandığı tespit edilmiş ve kalan 197 gün için yıllık izin ücreti alacağı hesaplanmıştır. Ancak davalı tarafından sunulan kayıtlarda yer alan ve 15.02.2013-14.03.2013 döneminine ilişkin olarak 9 günlük izin süresinin yer aldığı belgenin değerlendirilmediği görülmektedir. 15 Şubat-14 Mart 2013 maaş başlıklı, Fen İşleri Müdürü onaylı, el yazısısı ile davacının adının yer aldığı belgenin de değerlendirilerek oluşacak sonuca göre karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.