Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2019/132 E. 2019/1876 K. 24.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2019/132
KARAR NO : 2019/1876
KARAR TARİHİ : 24.01.2019

MAHKEMESİ : 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki bilgi ve belgelere ve özellikle İlk Derece Mahkemesince, davacı yanca muvazaa iddiasının ispatlanamadığı kabulüyle hüküm kurulmuş olup Bölge Adliye Mahkemesince bu hususta davacının talebine karşın olumlu olumsuz bir istinaf incelemesi yapılmamış olması hatalı ise de; dava dilekçesinde davacının en başından itibaren davalının işçisi olduğu öne sürülerek kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin ve fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları talep edilmiş olup, netice olarak açılan davanın bir eda davası olduğunun, eda davasına konu kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık ücretli izin alacağı taleplerinin işyeri devri, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı taleplerinin ise ispat yokluğu nedeniyle reddine karar verilmiş olduğundan bu aşamada muvazaanın varlığı ya da yokluğunun tartışılmasının sonuca etkili olmayacağının, dava tarihi itibariyle davalı ile davacının kayden çalıştığı dava dışı alt işverenler arasındaki asıl işveren-alt işveren ilişkisinin de son bulduğu dikkate alındığında muvazaa konusunda ayrı bir tespit hükmü kurulmasında hukuki bir yarar da bulunmayacağının anlaşılmasına göre davacının yerinde görülmeyen tüm temyiz itirazlarının reddi ile sonucu itibariyle doğru bulunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 24/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.