Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/9996 E. 2018/18095 K. 10.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/9996
KARAR NO : 2018/18095
KARAR TARİHİ : 10.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ve davalılardan … vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalı belediyeye ait Spor Kulübünde 13.06.2009 tarihinde çalışmaya başladığını ve yönetici asistanı olarak görev yaptığını, ücretlerinin ödenmediğini belirterek ihbar tazminatı, asgari geçim indirimi, ücret, fazla mesai, genel tatil ve hafta tatili ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı … vekili, davacının 4857 sayılı Kanun’a tabi çalışmasının olmadığının tespit edildiğini, dava dilekçesinde, belediyenin davalı olarak gösterilmişse de, davacının … Belediyesi Spor Kulübünden bahsettiğini, spor kulübünün dernekler kanuna tabi olup ayrı tüzelkişiliğinin bulunduğunu, bu sebeple husumetten davanın reddi gerektiğini belirterek, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı … Belediyesi Spor Kulübü davaya cevap vermemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Karar davacı ve davalı … vekillerinin temyizi üzerine Dairemizin 25.02.2015 tarihli ilamı ile, “Somut olayda, dava doğrudan … Belediyesi Spor Kulübüne yöneltilerek açılmış ve Mahkemece Spor Kulübünün Belediyeye bağlı olup ayrı bir tüzel kişiliğinin olmaması sebebi ile … Belediyesi Spor Kulübüne karşı açılan davanın husumet sebebi ile reddine karar verilmiş ise de yeterli araştırma ve inceleme yapılmadan karar verilmiştir. Spor Kulübünün Dernek olup olmadığının araştırılması, tüzel kişiliğinin bulunmaması halinde şimdiki gibi, tüzel kişiliğinin bulunması halinde ise davalılar arasındaki ilişkinin incelenerek 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2. maddesine uygun asıl işveren alt işveren ilişkisinin bulunması halinde davalıların müştereken ve müteselsilen sorumluluğuna karar verilmesi gerekir.” gerekçesiyle ve ilamda belirtilen diğer gerekçelerle bozulmuştur. Bozmaya uyan Mahkemece yapılan yargılamada davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davacı ve davalı … vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere ve kararın bozmaya uygun olmasına göre, davacı ve davalı …’nın aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece her ne kadar davalılar arasında asıl işveren-alt işveren ilişkisinin varlığı kabul edilmiş ise de, hüküm fıkrasının kabul edilen alacak kalemleri ile ilgili bendinde ve harç, yargılama gideri, vekalet ücreti ile ilgili bentlerinde davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu tutulmaması hatalı olmuştur. Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde Düzeltilerek Onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 1, 4, 6, 7. bentlerinin;
1-Brüt 4.703,30 TL ücret alacağı, brüt 186,80 TL ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacağı, net 384,35 TL asgari geçim indirimi alacağının temerrüt tarihi olan 12.04.2011 tarihinden itibaren işleyecek ve hesaplanacak en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
4-Davacı tarafından karşılanan 82,40 TL peşin harcın davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
6-Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi gereğince hesaplanan 1.980,00 TL vekalet ücretinin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,
7-Davacı tarafından bozma öncesi sarf edilen 368,00 TL ile bozma sonrası davacı tarafından yapılan 20,00 TL yargılama gideri olmak üzere toplam 388,00 TL’nin davalılardan müştereken ve müteselsilen alınarak davacıya verilmesine,” şeklinde düzeltilmesine ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 10.09.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.