YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/9804
KARAR NO : 2018/19036
KARAR TARİHİ : 18.09.2018
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece verilen kararın bozulması üzerine, bozma kararına uyularak yeniden yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı, taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine ve özellikle mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiş olup, her ne kadar bozma kararında fazla çalışma süresinin belirlenmesinde Dairemizin 2015/113-117 esas sayılı dosyalarında olduğu gibi gece ve gündüz vardiyasına göre değerlendirme yapılması gerektiğine işaret edilmiş ise de, davacının söz konusu seri dosyalardaki çalışma düzeninde çalışmadığı, böylece mahkeme kararının bu yönüyle usul ve yasaya uygun olduğu anlaşıldığından, tarafların yerinde bulunmayan tüm temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
Diğer taraftan Dairemizin 08.06.2016 tarihli bozma kararının 4. bendinde, davalı lehine hükmedilecek vekalet ücreti miktarının Avukatlık Asgari Ücret Tarifesi’nin 12. maddesinin 2. fıkrasına göre kabul veya reddedilen miktarı geçemeyeceği ifade edilmiş olmasına rağmen, mahkemece bu yön gözetilmeksizin davalı lehine maktu vekalet ücretine hükmedildiği anlaşılmaktadır. Dosya kapsamına göre, davacının fazla çalışma alacağı talebi 12.146,27 TL olup, kabul edilen fazla çalışma alacağı miktarının ( indirimsiz) 10.847,709 TL olduğu, böylece reddedilen fazla çalışma alacağının 1.298,49 TL ve reddedilen ulusal bayram ve genel tatil alacağı miktarının ise 100 TL olduğu dikkate alındığında, davalı lehine hükmedilmesi gereken vekalet ücreti miktarı 1.398,48 TL olduğu açıktır. Hal böyle iken mahkemece davalı lehine 1.398,49 TL yerine, 2.180,00 TL maktu vekalet ücretine hükmedilmesi yerinde değildir.
Bu husus bozma sebebi ise de, yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Kanun’un geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın hüküm kısmının 3. maddesinde yer alan “Reddedilen miktar üzerinden ise 2.180,00 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” rakam ve sözcükleri hükümden çıkarılarak yerine; “Reddedilen miktar üzerinden ise 1.398,49 TL ücreti vekaletin davacıdan alınarak davalıya verilmesine” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 18.09.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.