Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/9737 E. 2018/20313 K. 27.09.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/9737
KARAR NO : 2018/20313
KARAR TARİHİ : 27.09.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin davalı işyerinde radyoloji teknisyeni olarak çalıştığını, haftanın altı günü 08:00-17:00 saatleri arasında en az … saat çalıştırıldığını, kanun ile röntgen teknisyenlerinin haftada otuzbeş saat çalışmalarının düzenlendiğini, çalıştığı süre boyunca şua izninin kullandırılmadığını belirterek fazla mesai alacağı ile şua izin alacağının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının müvekkili şirketin ihalesini aldığı devlet hastanesinde MR makinesinde MR çekiminde çalıştığını, bu alanda sadece MR ve tomografi makinelerinin bulunduğunu, röntgen cihazının bulunmadığını, haftalık çalışma saatinin kırkbeş saat olduğunu, davacının röntgen teknisyeni olsa da röntgen cihazında değil MR cihazında çalıştığını, MR çekimi yapan personel için şua izninin bulunmadığını, davacının radyasyon çalışanı olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Bozma ilamına uyan Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Mahkemece bozma ilamı doğrultusunda ıslaha karşı zamanaşımı def’i dikkate alınırken dava dilekçesinde talep edilen miktarın değerlendirilmesi için bilirkişiden rapor alındığı anlaşılmaktadır. Bozma öncesi bilirkişinin ıslaha karşı zamanaşımı def’ine göre 08/01/2008 tarihinden sonraki fazla mesai alacağının 32.215,00 TL olduğunun hesaplandığı ve Mahkemece bu miktara %30 oranında indirim yapılarak 22.550,00 TL olarak hüküm altına alındığı anlaşılmaktadır. Bozma sonrası bilirkişi dava dilekçesinde belirtilen tutarın zamanaşımına uğramadığı belirtilerek 22.550,00 TL miktara 9.000,00 TL eklenerek fazla mesai miktarının 31.550,00 TL olduğu belirtilmiştir. Mahkemece 41.215,00 TL tutara %30 hakkaniyet indirimi yapılarak fazla mesai alacağı hüküm altına alınmıştır.Fazla mesai alacağı tespit edilirken dikkate alınan 22.550,00 TL miktarın zaten Mahkemece %30 indirim yapılarak bulunan miktar olduğu, bunun yanında yeniden toplam miktar üzerinden %30 indirim yapılarak mükerrer indirim yapıldığı anlaşılmaktadır. Mahkemece fazla mesai alacağına mükerrer indirim yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 27.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.