YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/17164
KARAR NO : 2019/1566
KARAR TARİHİ : 22.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı, davalı Belediyeye bağlı … İşleri Müdürlüğünde değişik taşeron firmalarda inşaat ve asfalt işlerinde beden işçisi olarak 12.06.2000-27.02.2014 tarihleri arasında kesintisiz çalıştığı, kıdem tazminatı ödenmediği, yıllık izin adı altında herhangi bir ödeme yapılmadığı, sürekli olarak fazla çalışma yaptığı iddiası ile kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla mesai, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 12.06.2000-27.02.2014 tarihleri arasında müteahhit firma elemanı olarak çalışırken emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını, fazla mesai alacaklarını aldığını, hafta tatili ücretlerini de aldığını bu sebeple davalı Belediyeden alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanın deliller ve yapılan yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe :
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, hükmü temyiz eden davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının fazla mesai, hafta ve genel tatil ücreti alacaklarına hak kazanıp kazanmadığı uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda iş yeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, iş yeri iç yazışmaları, delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
İmzalı ücret bordrolarında fazla çalışma ücreti ödendiği anlaşılıyorsa, işçi tarafından gerçekte daha fazla çalışma yaptığının ileri sürülmesi mümkün değildir. Ancak, işçinin fazla çalışma alacağının daha fazla olduğu yönündeki ihtirazi kaydının bulunması halinde, bordroda görünenden daha fazla çalışmanın ispatı her türlü delille söz konusu olabilir. Buna karşın, bordroların imzalı ve ihtirazi kayıtsız olması durumunda dahi, işçinin geçerli bir yazılı belge ile bordroda yazılı olandan daha fazla çalışmayı yazılı delille ispatlaması gerekir.
Yukarıda fazla çalışmanın ispatı konusunda anlatılan ilkeler, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile hafta tatili günlerinde yapılan çalışmaların ispatı açısından da geçerlidir.
Somut olayda, dosya içeriği imzalı ücret bordroları ve davacı tanık beyanlarının birlikte değerlendirilmesinde fazla mesai, hafta ve genel tatil çalışması yapıldığı ispat edilemediğinden reddi gerekir iken kabulü hatalıdır.
3-Kabule göre de; davacının yıllık izin talebinin kısmi dava şeklinde açılmış olmasına rağmen Mahkemece belirsiz alacak olarak sonuçlandırılması hatalıdır. Kısmi alacak davası olarak değerlendirip dava ve ıslah tarihinden faiz yürütülmesi gerekir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 22.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.