Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/16808 E. 2019/335 K. 09.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/16808
KARAR NO : 2019/335
KARAR TARİHİ : 09.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili gerekçeli temyiz dilekçesinde; davacının değişik alt iş verenlere bağlı olarak çalıştığını ve emeklilik sebebi ile iş aktine son verdiğini belirterek kıdem tazminatı ve yıllık izin alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalıların Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar göre ve yazılı gerekçe ile davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı dava dilekçesinde iş aktine emeklilik hakkı kazanmış olması sebebi ile son verdiğini belirtmiş, dosya kapsamından da davacının emeklilik hakkı kazanmış olması sebebi ile kıdem tazminatı talep edebilecek şekildi iş aktine son verebileceği anlaşılmıştır. Ancak dosya kapsamı incelendiğinde davacının dava açmadan önce davalılara emeklilik sebebi ile iş aktini sonlandıracağı hakkında bildirim yaptığına dair her hangi bir delil bulunmamaktadır. Bu durumda kıdem tazminatı hakkında talep edilen faizin başlangıcı da aktin feshi tarihi değil, dava tarihi olmalıdır. Bu hususun gözetilmemesi bozma sebebidir.
Ne var ki bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438. maddesi uyarınca hükmün aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararda, hüküm fıkrasının birinci bendinden “31.01.2011” rakamları çıkartılarak “05/06/2014” rakamlarının yazılmasına, hükmün;
“Toplam 11.280,40 TL brüt Kıdem Tazminatı alacağından dava ile talep edilen 11.280,40 TL brüt Kıdem Tazminatı alacağınını 05/06/2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak DAVACIYA VERİLMESİNE,” şeklinde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde ilgilisine iadesine, 09.01.2019 gününde oybirliği ile karar verildi.