Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/16630 E. 2019/795 K. 14.01.2019 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/16630
KARAR NO : 2019/795
KARAR TARİHİ : 14.01.2019

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının iş akdinin işveren tarafından feshedildiğini, haklarının ödenmediğini beyanla kıdem ve ihbar tazminatı ile bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı açılan davayı kabul etmediklerini, davacının kapıcı olarak çalışmasının bulunmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanun’un 20/a. Maddesinde, kapıcı, kaloriferci, bahçıvan ve bekçi giderlerinden kat maliklerinin eşit olarak; ana gayrimenkulün sigorta primlerine ve bütün ortak yerlerin bakım, koruma, güçlendirme ve onarım giderleri ile yönetici aylığı gibi diğer giderlere ve ortak tesislerin işletme giderlerine ve giderler için toplanacak avansa kendi arsa payı oranında sorumlu oldukları düzenlenmiştir. Bu durumda mahkemece hüküm altına alınan alacaklar yönünden kat maliklerinden müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesi hatalı olup bozma sebebi ise de bu yanlışlıkların düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
Sonuç:
Hüküm fıkrasının 1-2-3-4-5-6 nolu bendlerinde yazılı “kat maliklerinden müştereken ve müteselsilen” sözcüklerinin hükümden çıkartılarak, yerine ” 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunun 20/a maddesi uyarınca kat maliklerinden arsa payları oranında” sözcüklerinin eklenmesine,
Hüküm fıkrasının 8-9-11 nolu bendlerinde yazılı “davalıdan” kelimesinin hükümden çıkartılarak yerine ” 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunun 20/a maddesi uyarınca kat maliklerinden arsa payları oranında” sözcüklerinin eklenmesine, hükmün bu şekli ile DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 14/01/2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.