Yargıtay Kararı 22. Hukuk Dairesi 2018/15878 E. 2018/26996 K. 12.12.2018 T.

YARGITAY KARARI
DAİRE : 22. Hukuk Dairesi
ESAS NO : 2018/15878
KARAR NO : 2018/26996
KARAR TARİHİ : 12.12.2018

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi … tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının iş aktine davalı tarafından haksız olarak son verildiğini belirterek; kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin alacağı, ücret alacağı, fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil alacağı talebinde bulunmuştur.
Davalının Cevabının Özeti:
Davalı vekili davanın reddini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, yapılan yargılama sonucunda yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında davacının yıllık izinlerini kullanıp kullanmadığı ve kullanılmayan yıllık izin ücretlerinin karşılığının ödenip ödenmediği uyuşmazlık konusudur.
Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
Somut olayda, davalı tarafından dosyaya ya sunulan ve davacının imzasını taşıyan belgelerden davacının 2005, 2006, 2007, 2008, 2009 yıllarının Ağustos aylarında 14’er gün ve 2010 yılında ise 3 gün yıllık izin kullandığı anlaşılmaktadır. Ayrıca davacı bu belgeler altındaki imzayı da inkar etmemiştir. Her ne kadar davalı ve davacı tanıklarının beyanlarında yıllık izinlerin ramazan ayında kullandırıldığı ve bu dönemlerde de iş yerinin kapalı olması sebebi ile ücret ödenmediği yönündeki beyanlarına itibarla davacının yıllık izinlerinin kullandırılmadığı ve karşılığınında ödenmediği kanaati ile davacının kıdem süresi boyunca hakkettiği toplam yetmiş gün için yıllık izin alacağına hükmedilmiş ise de; yazılı delil karşısında tanık deliline itibarla yıllık izin ücreti talebi hakkında karar verilmesi hatalıdır. Mahkemece yapılması gereken; davalı tarafça sunulan davacının kullandığı yıllık izinlere ilişkin belgeler dikkate alınarak davacının talep edebileceği yıllık izin ücreti miktarının belirlenmesidir. Bu husus gözetilmeden yazılı şekilde hüküm tesisi hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine 12.12.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verild